Close Up openen de avond met hun vrolijke popliedjes die doen denken aan Two Door Cinema Club. De drummer lijkt de Benjamin van de groep en zorgt met zijn drumklappen voor wat peper, maar de liedjes van Close Up zijn goed verteerbaar en laten zich makkelijk meezingen. Een leuke, frisse openingsact.
De mannen van Fata “el Moustache” Morgana zijn genregenoten van Kids With Guns, en mogen vanavond de eerste synthriedels op een langzaam vol stromende EKKO afvuren.
De extreem dansbare electropop van de Amsterdammers is net zo surreëel als de bandnaam doet vermoeden. De toetsenist bespeelt zijn synthesizer met zoveel energie dat je hoopt dat hij zijn apparatuur geen waterschade toebrengt. Er ontstaat hilariteit op het podium als de drummer tot driemaal toe de verkeerde beat inzet, maar het is vooral de kippendans van de frontman die zorgt voor een brede glimlach bij het publiek.
Dan is het tijd voor Kids With Guns, bestaande uit Niek Eilander en Rik Voorberg. Het duo - dat live bijgestaan wordt door drummer Sebastiaan Broere - staat garant voor een klein uur dampende, rauwe, maar vooral lekker lompe electropop. Als de band het podium betreedt is EKKO aardig volgestroomd. Er zijn zowaar pelgrims uit Groningen en Zeeland overgekomen, meldt zanger Niek Eilander met gepaste trots en dankbaarheid. De verkoop van bandshirts is voor aanvang van de show al lekker op gang gekomen. Op die shirts staat een kiekje van de heren in ruimzittend 'New Kids'-ondergoed. Een briljante zet, want de mannen zien hun halfnaakte zelf her en der in de zaal opduiken. Dat moet ze goed doen.
Het is na een paar noten al duidelijk, Kids With Guns heerst vanavond over EKKO. Bij wijze van huiswerk voor de officiële release slingerde de band afgelopen week hun jongste EP online. De liedjes kunnen vanavond al op gretige bijval rekenen. Killertrack Slow Motion Heart Attack wordt al meegezongen en ook het opgefokte A Certain Age maakt indruk met rauwe coupletten en een melodieus refrein. Dit kenmerkt de opbouw van het gros van de Kids With Guns-nummers en dat werkt live bijzonder goed, vooral met de raspende stem van Eilander. Aan het eind van het liedje luidt de vileine, repeterende regel: 'Not that I want you anymore. But no one else can have you, you're my prisoner of war.'
Voor het podium vormt zich een contante pit terwijl de rest van de zaal tevreden toekijkt. Het is te hopen dat deze EP de bekendheid van het duo weer wat vergroot, want de bundel maakt erg nieuwsgierig naar een volwaardig album. Hoewel Kids With Guns al bewees een neusje te hebben voor rauwe energie en melodieuze vondsten, is er op een langspeler namelijk wellicht meer ruimte voor dynamiek. Vanavond bewijst Kids With Guns in ieder geval live nog een tandje harder te kunnen dan op plaat. Na een klein uur spelen wordt het podium ontruimd voor vaste dansavond Diep in de Groef en wordt de drummer bedankt voor zijn bewezen diensten.
De EP-titel wekt de suggestie al, er is binnen Kids With Guns weinig ruimte voor subtiliteit. En dan schiet ineens een zin uit die beroemde Gorillaz-klassieker te binnen. Easy does it? No fuckin' way!
Gezien: Kids With Guns & Close Up & Fata "el Moustache" Morgana, zaterdag 17 mei 2014 @ EKKO, Utrecht
Kids With Guns schiet met scherp in EKKO
Easy does it? No fuckin' way!
Het Utrechtse duo Kids With Guns timmert nu zo'n twee jaar aan de weg. Zaterdagavond doopten de heren hun nieuwe EP Nothing Very Subtle in een goed gevulde EKKO. Het entourage van Kids With Guns bestaat vanavond uit de Utrechtse jonkies van Close Up met vrolijke popiedjes en het Amsterdamse Fata “el Moustache” Morgana met dansbare electropop. Het werd een opwindende avond die nieuwsgierig maakt naar een volwaardig album van Kids With Guns.