De setting is back-to-basic en intiem. De neergaande avondzon schijnt op het gezellige terras. Het podium is klein, net groot genoeg voor een decoratief bloemstuk op een houten zuil en de kruk waarop de Hoornse singer-songwriter plaatsgenomen heeft. Knol is slechts gewapend met zijn overtuigende doch breekbare stem en één gitaar.

Knol begint zijn optreden ingetogen en excuseert zich na een paar nummers voor het spelen met de ogen dicht. "Ik voel me nogal bekeken," zegt hij en concludeert vervolgens dat hij er zelf voor gekozen heeft om hier te gaan zitten. Dit zet de toon voor een optreden met veel anekdotes en interactie met het publiek. Zijn eigen nummers blijken uitermate geschikt voor de gekozen setting, net als het aantal soulnummers van William Bell, Don Covay en zijn grote held Kevn Kinney dat hij speelt. Knol vertelt op zoek te zijn naar een goede soulzanger om de soulnummers die hij momenteel aan het schrijven is te zingen.

Tegen het einde van zijn set geeft Knol aan dat hij de 15-jarige Arno Mijnten graag wil verwelkomen op het podium. Arno is met zijn gitaar en mondharmonica naar De Vereeniging gekomen omdat hij ervan droomde met Tim Knol samen een nummer te spelen. Knol werkt daar maar al te graag aan mee. Samen spelen ze 'like a rolling stone' van Bob Dylan. Arno staat op het podium alsof hij nooit anders gedaan heeft. Knol vervolgt zijn optreden met nog een nummer van Dylan, als voorproefje op het Dylan-tribute in het concertgebouw dat hij voor volgende maand in de agenda heeft staan.

Zichtbaar geïnspireerd door Arno’s lef overschrijdt Knol zelf ook een persoonlijke grens. Hoewel hij eerder aangaf nog niet klaar te zijn voor het zingen van de soulnummers die hij aan het schrijven is, laat hij zich toch door het publiek overhalen om één van deze nummers ten gehore te brengen. Hij bevestigt de telefoon waarop de tekst staat met ducktape aan de microfoonstandaard en trakteert het publiek op een unieke ervaring. Wanneer de laatste tonen van het prachtige nummer klinken, toont het publiek zijn waardering met een staande ovatie.

Knol geeft aan dat dit zijn leukste optreden in jaren is geweest. Het publiek blijft overdonderd achter en is de grote winnaar. Het was een mooie avond.

Gezien: Tim Knol, donderdag 31 juli 2014 @ Restaurant De Vereeniging, Amersfoort