"Cars ride on the roads, bicycles on bycicle lanes, walkers on walker lanes. You even tell the sea where it should be!" Zanger-gitarist Drew Gonsalves van Kobo Town is duidelijk onder indruk van het geregelde leven in Nederland, waarna hij weer een onweerstaanbaar nummer inzet. En die keurige Nederlanders dansen hun schoenen stuk.

Het optreden van Kobo Town in RASA was echter niet voor iedereen weggelegd. Het was een zogenaamde members only–avond: een avond waarop één keer per jaar alleen leden toegang hebben. Kenmerkend voor een dergelijke avond is dat die leden van tevoren niet weten wie of wat er op gaat treden. Het kan Griekse rembetika zijn, of Afrikaanse highlife, flamenco misschien? Dat horen ze pas bij het betreden van de, overigens prachtige, zaal.

Kobo Town werd het dus, het gezelschap uit Toronto rond Drew Gonsalves. Gonsalves is geboren in het Caraïbische Trinidad en verhuisde in zijn tienerjaren met zijn moeder naar Toronto. Tijdens een van de bezoeken aan zijn vader in Trinidad werd hij gegrepen door de calypso. Wat Jamaica is voor reggae, is Trinidad voor calypso. In de jaren vijftig van de vorige eeuw was die muzieksoort wereldwijd korte tijd erg populair, maar twintig jaar later was die populariteit voorgoed voorbij. Het Kobo Town van Gonsalves doet er alles aan om daar verandering in te brengen. Hun recente album, Jumbie in the Jukebox, reikte tot de vijfde plaats in de Billboard Reggae Top 100.

Afgaande op de reacties van het zeer gemêleerde publiek – twintigers tot en met zestigers- lijkt die kruistocht ter promotie van calypso zijn vruchten af te werpen. Binnen een minuut staat de complete vloer mee te deinen op de dansmuziek van het zeskoppige gezelschap. En na het derde nummer is een aanzienlijk deel van het publiek van de tribune afgezakt naar de dansvloer voor het podium.

Waar voor Westerse oren de exotistische feestmuziek op de plaat misschien wat eenvormig lijkt, blijkt het songmateriaal live wonderwel goed te werken. 'Mr Monday', 'Half of the Houses' (over de brain drain van Trinidad) en 'Postcard Poverty' (over de toeristen die zo leuk armoede komen fotograferen), zijn zeer aanstekelijke nummers die ervoor zorgen dat de temperatuur snel oploopt. En waarom zou je dan je shirt aanhouden? Hoppa, trompettist Jan Morgan heeft het er al gauw mee gehad. Met ontbloot bovenlijf perst hij er de een na de andere solo uit. Gonsalves daarentegen blijft de hele avond strak in pak. Op innemende wijze praat hij de nummers aan elkaar. Niet alleen eigen nummers, maar ook covers van nummers uit lang vervlogen dagen. 'Rum & Coca Cola' bijvoorbeeld (wie kent het niet?), een nummer van Lord Invader dat in 1945 in de gekuiste versie van de Andrew Sisters een wereldhit werd. Of 'Money is King', een nummer uit 1935 van Growling Tiger. Naast Gonsalves en Morgan bestaat Kobo Town tijdens deze tournee uit de vaste leden Cisco Emmanuel (gitaar) en Robert Milicevic (drums, "from the sunny island of Slovenia!") en invalkrachten Richard Henry (trombone) en Don Steward (bas).

Anderhalf uur later, na de laatste tonen van 'Tick Tock Goes The Clock', is het voorbij. Stampvoetend en klappend dwingt het enthousiaste publiek een toegift af. En die komt er. Met onversterkte instrumenten loopt de complete band vanuit de coulissen zo de menigte op de dansvloer in, om daar nog eenmaal hun bijzondere muzikale kunsten te vertonen. Een grande finale die een passend einde vormt van een prachtige avond.
 

Gezien: Kobo Town, zaterdag 22 juni 2013 @ RASA, Utrecht