"Steek je vinger op als je weet wie Michael Mayer is." Stel de vraag, en weinig Utrechtse liefhebbers zullen hun enthousiasme bedwingen om voor hun beurt te praten. Het is daarom vreemd dat de Kompakt-grootheid deze avond op Full Spectrum voor een half lege zaal staat. Gelukkig ziet meester Mayer de zaal als halfvol. In zijn drie uur durende set neemt hij niet alleen de moeite een matig aantal bezoekers te amuseren, maar zorgt hij ook voor de nodige muzikale unterricht.

De progressieve technoavond begint met de Utrechtse Nuno dos Santos, die samen met Mayer de line-up vormt. En dat is niet uitzonderlijk. Al vaker heeft deze Full Spectrum resident met leden van de elektronische tak van het Kompakt label een avond gevuld. De overeenkomst zit daarbij vooral in de openzinnigheid waarmee verschillende muzikale invloeden gebruikt worden. Zo ook vanavond. In eerste instantie kiest Nuno dos Santos voor wat diepe techno. Naarmate zijn set vordert en er wat meer bezoekers binnen zijn, vervangt het melodische de zware baslijn. Een koers die het beter doet bij het publiek. 

Waar Nuno dos Santos vrij warm en funky eindigt, neemt Michael Mayer op zweverige wijze het stokje over. Met een Van Buuren-achtige vrouwenvocal luidt hij zijn set in. Toch, we hebben allemaal geleerd dat vooroordelen geestvernauwend zijn. Trance is daarmee alleen een staat waarin je kunt verkeren. Het eerste deel van zijn set kenmerkt zich dan ook door korte afwisselingen. Mayer wil het liefst zoveel mogelijk platen draaien die hij mooi vindt, of dit nu techno, breakbeat, electro, house of disco is. 

Dat er gespijbeld wordt vanavond, lijkt Mayer niet te deren. Tijdens de breaks wordt er een golf aan korte, snerpende tonen ingemixt. Met een brede grijns en speels toegeknepen ogen maakt hij kenbaar dat dit eigenlijk niet mag. Toch neemt hij de ruimte om het te doen. Mayer is niet de enige die zichtbaar geniet van de intieme sfeer in Tivoli de Helling. Hoewel een enkeling zich nog verbaast over de geringe opkomst, is het gros in een vrolijke stemming.

De bewuste muzikale worsteling maakt naar loop van tijd een wending naar een meer degelijke koers. Zo begint Mayers afwisselende ritme en sfeer plaats te maken voor warme techno. De avond wordt afgesloten met een paar legendarische popplaten. En wanneer een set afgesloten wordt met legendarische popplaten dan hoeft de luisteraar thuis geen kop dampende thee meer te zetten, moederliefde daargelaten.

Gezien: Michael Mayer en Nuno dos Santos, 24 februari 2011 @ Tivoli de Helling