“Moet je eens kijken man. Er staat een rij!” Maurits Goossens leunt uit het raam van de backstage-rookruimte van Tivoli de Helling. Onder hem, bij de ingang van de ingang van de popzaal, heeft zich een handjevol verse fans verzameld. De overige rokende bandleden steken ook even hun hoofd uit het raam. Maurits’ verbazing maakt snel plaats voor een grootse glimlach. Zenuwachtig is de medeoprichter van la Boutique Fantastique niet. “We hebben hier jaren naartoe gewerkt. Jaren. Ik heb hier gewoon zo ongelooflijk veel zin in.” Hij haalt een hand door zijn weelderige blonde lokken heen en maakt zijn sigaret uit. Met een glimlach.

Maurits Goossens en Tymen Bergman hebben samen de laatste jaren behoorlijk wat studio’s gezien. Bij de laatste, in Rotterdam, werden ze er zelfs noodgedwongen uitgegooid. Ze maakten een album met hulp van verschillende muzikanten die ze tijdens hun muzikale reis ontmoetten en brachten vervolgens het naamloze debuut in eigen beheer uit. Zonder streepjescode. Daar kwam verandering in toen ze de plaat aan Colin Benders (Kyteman) lieten horen. Verandert alles wat Colin aanraakt in goud? Misschien. Want hij was laaiend enthousiast en tekende de band voor zijn label Kytopia. Daar begon het balletje te rollen: vanavond wordt hun album officieel ingeluid. Met toeters, bellen en champagne. En chique amuses in de foyer, voor de liefhebber.

Enkele minuten voor het optreden worden de laatste biertjes snel naar achter gegooid en een aanstekelijke knuffelceremonie vindt plaats. De strijkers die er vanmiddag pas zijn bijgekomen blijven eerst schuchter aan de kant staan, maar in een vlaag van euforie en zenuwachtigheid schuiven zij alle gene opzij en sluiten ze zich in de armen van de rest van de band. Ze zijn er klaar voor. Het eerste optreden van een compleet la Boutique Fantastique. Onder luid gejoel betreden ze het vol gestouwde Tivoli podium dat uitgedost is met een chique bordeauxrood gordijn. Tivoli heeft even wat weg van een ouderwetse Franse nachtclub. Maar dan zonder nonsens. Waar een niet-spijkerbroek dragend persoon een beetje buiten de boot valt. Een circus, waar la Boutique Fantastique in thuis hoort.

Wanneer de eerste noten van ‘Le Depart’ klinken, lijkt het publiek al om. La Boutique Fantastique is nieuw, klinkt verfrissend en er is vooral geen vinger op te leggen. Is het triphop? Is het Balkan? Neigt het naar Franse chansons en waarom lijkt het alsof Tom Waits zich met de compositie van sommige nummers heeft bemoeid? Het publiek van De Helling lijkt totaal geen moeite te hebben met misschien wel een van de meest creatieve en onvoorspelbare bands van dit moment. Een band die naast het gretig gebruik maken van elektronische samples (‘The Attic’) ook niet bang is om zijn grenzen op te zoeken. Bij ‘Ispjenzola’, een nummer dat gezongen wordt door de stiefvader van Tymen Bergman, voeren onverstaanbare klanken de boventoon. Is het Turks? Is het Russisch? Het klinkt als een gedicht. We zullen het niet weten. Hoe dan ook: het slaat aan. Het publiek danst. La Boutique Fantastique weet hen door de mengelmoes aan stijlen en met ongelooflijk veel enthousiasme een uur lang te vermaken. Door onheilspellende klanken en opzwepende beats. Door passie. En vooral door ongelooflijk vrolijke gezichten wanneer het eerste applaus klinkt. De bandleden kijken trots, bijna lijkt het alsof ze zoiets niet verwacht hadden. Dat de strijkers aflezen van bladmuziek lijkt niemand bijna op te vallen. De band is een enthousiast geheel dat met geen pen precies te beschrijven valt. Het is iets wat ervaren moet worden.

Gezien: albumrelease van la Boutique Fantastique, zondag 20 maart 2011 @ Tivoli de Helling

la Boutique Fantastique is dit voorjaar te zien op Motel Mozaique, het Into The Great Wide Open Paasfeest en het Bevrijdingsfestival Nijmegen