Festivals! Biertje, lekkere muziek, mooie mensen en een heerlijk zomerzon. Wie houdt er niet van. Erg vervelend is dan ook de winter. Menig festivalliefhebber telt deze koude dagen af. Daar moet iets aan te doen zijn, dachten de jongens en meiden van Source. Want waarom kan hun succesvolle zomerfestival niet gewoon een ijzig broertje krijgen?

Het resultaat is Source on Ice: een bizarre combinatie van beide werelden. Op het festivalterrein rond de grote iglo Paper Dome zit een groepje mensen lekker in het gras een biertje te drinken, terwijl twee meter ernaast drie vrienden met ski's, onder het sneeuwkanon, op de foto gaan. Even verderop landt een frisbee per ongeluk op het ijs van de schaatsbaan. De ruilhoek ("mijn lederhose voor jouw langlaufski?"), het altaar en de ‘koek en zopie’-kraam (worst, erwtensoep, warme choco en bananen), maken het af.

Binnen in de Paper Dome vindt de echte actie plaats. Twee barren, vier discobollen, en de dj-booth op een paar podiumdelen. De aankleding is niet meer, niet minder, maar genoeg. Want de aankleding is het publiek. Van een Duits schaatspak tot de welbekende ravebril, en alles daar tussenin. Kleurrijk, gestoord, maar vooral heel gezellig.

De Berlijner Sascha Funke draait al vroeg op de dag. Hij heeft de boodschap van het festival duidelijk begrepen: zomer in de winter. Voor de half gevulde zaal draait hij vrolijke, dansbare platen. Zelfs een nummer van het nieuwe album van The Whitest Boy Alive passeert de revu. Sascha legt de lat hoog, en er rust dan ook een zware druk op de schouders van de mannen van Elderveld House, die hem opvolgen. Hun openingsplaat is hard - het publiek gaat los - maar daarna switchen ze naar zachtere house. Aardig, leuk, maar niet helemaal passend in de opbouw van de dag.

Olene Kadar heeft het beter begrepen. Zoals een live techno-act betaamt, bouwt hij erg lang op en beloont hij het publiek met de kick waar het allemaal om te doen is. De schaatsbaan is inmiddels opgeruimd en de Paper Dome begint aardig vol te raken. Vooral rond de dj-booth is het een groot feest, wat de jongens van Specker gemerkt hebben: de platen sloegen over doordat er iets te fanatiek op het podium wordt gedanst.

Shinedoe mag het vandaag afsluiten. En dat doet ze degelijk. Stiekem had het best wat harder gemogen, maar dat werd bewaard voor de afterparty. En daar kwam dan ook het einde aan de 18-uur-dansmarathon. Achtien uur. Dat zijn zomerse tijden.