Met twee aardige EP’s en diverse optredens wist Grapes of Grain al een aardige naam op te bouwen in hometown Utrecht. Onlangs bracht de band haar eerste volledige album uit en de vraag is dan ook of die naam waargemaakt kan worden met ‘It Slowly Fades’. Een simpele vraag met een minder eenduidig antwoord. Muzikaal gezien zit de indie-pop op dit debuut uitstekend in elkaar, maar helaas staan daar wel wat minpunten tegenover.
Vreemd genoeg lijkt al deze minpunten meteen samen te komen in het openingsnummer ‘Dress Like You’. Waar de meeste bands kiezen voor één van de sterkere nummers als eerste track wordt de luisteraar van ‘It Slowly Fades’ getrakteerd op een saai, voorspelbaar nummer met ontzettend vervelende zang. Op het hele album blijft de zangkwaliteit van Alexis Vos een terugkerend probleem, maar gelukkig staan er, zeker tegen het einde van de cd, ook nummers op waar zijn stem beter in het geheel past.
Niet alleen het eerste nummer, maar de hele opening mag mager genoemd worden voor een band met een goede reputatie als Grapes of Grain. Vanaf het vijfde nummer (‘Tar on the Streets’) komt de indie van Vos en consorten beter uit de verf. Hoewel de muziek nog steeds lekker voort kabbelt wordt het toch wel een stukje spannender. Minder achtergrondmuziek en meer interessante indie-nummers waarbij ook de zang van Vos op zijn plaats lijkt. Na dit nummer volgt de stijgende lijn langs het meer rockende ‘Today I Feel Like Sleeping’, de twee hoogtepunten ‘Give It Away’ en ‘Leave a Light’ om na het Americana-nummer ‘Kids’ weer in te zakken voor de laatste twee tracks. De algemene indruk die achterblijft na een aantal grondige luisterbeurten is dat Grapes of Grain een aardig debuutalbum aflevert met positieve en negatieve kanten. Als aan die minpunten nog wat gesleuteld wordt kan Utrecht trots zijn op deze indie-band met potentie.