Vanavond was het de beurt aan het Utrechtse label Beep! Beep! Back up the Truck. Ook voor deze jongens is het een drukke periode met veel releases en shows. Vorige maand de nieuwe CD van Kismet en de komende maand de nieuwe, langverwachte CD van We vs. Death en een split 10” van Schotel van de dag en Lost Bear. Naast eigen bands stonden er vanavond ook een aantal bevriende bands op het podium. Hoewel het makkelijk is om alle bands onder de noemer gitaarrock weg te zetten is Beep! Beep! er in geslaagd om binnen het genre 4 bands met een verschillend smoel neer te zetten.
Let’s Go To Berlin fungeerde als vervanger van het eerder aangekondigd Sheriff of Hong Kong. Op de Clash werd echter duidelijk dat die veelbelovende groep daar het laatste optreden in de huidige samenstelling had gedaan. De stap naar het duo Let’s Go To Berlin was snel gemaakt. Ze komen ook uit de Baarnse/Soeste scene en gitarist Marnix zat tot afgelopen zaterdag achter de drums bij SOHK. En in het kader van ‘toeval bestaat niet’ waren ze ook nog één van de finalisten van de Clash.
In hun nummers combineren ze popinvloeden met meer jazz achtige stukken (Beefheart). Omdat LGTB in tegenstelling tot veel andere gitaar/drum combo’s geen vol gitaargeluid heeft komen foutjes wel wat sneller naar voren. Daarnaast beschikt Marnix niet over een heel sterke stem waarbij wel gezegd moet worden dat, net als bij de Clash, technische problemen en een te zachte mix niet helpen. Hun optreden van vanavond was een kleine revanche op de show bij de Clash waar ze een stuk minder uit de verf kwamen. Het verschil tussen die twee optredens laat ook zien dat ze qua potentie nog meer in zich hebben.
Daarna was het de beurt aan Lost Bear. In een klein half uur speelden ze een sterke, afgewogen set waarin de zachtere nummers (‘onze ballad’) en hardere nummers mooi werden afgewisseld. Zanger Casper Steenhuizen heeft een goede strot en gaat lichamelijk helemaal op in de nummers. Ook de afwisseling tussen gitaristen Stefan en Gino is een sterk punt van de band.
Op twee nummers werd Lost Bear ondersteund door een trompet, mogelijk het meest onderschatte instrument uit de (gitaar) popmuziek. Waar dat in het eerste nummer nog een beetje aarzelend op gang kwam was vooral de bijdrage aan de ‘hit’ Hope You’re No Diana bijzonder mooi. Dit nummer verdient het om ook daadwerkelijk een hit te worden. Een hoge notering in de Utrechtse top 30 van het jaar 2009 zit er vast wel in.
Het woord dat bij het zien van het optreden het meest bleef hangen was ‘intens’. Ga om goed gespeelde 90’s indie te zien ook vooral kijken bij de vinyl presentatie op 18 april in dB’s (samen met Schotel van de dag).
Surprise act van de avond was Stairs to Nowhere. Na de vele niet muzikale pers van de afgelopen maanden (illegaal optreden in Vredenburg en verboden bootoptreden) ook nog op een podium te bewonderen. Stairs to Nowhere is één van de meest originele gitaarbands uit Utrecht. De nummers variëren tussen garage, rock en pop maar vooral de industriële invloeden zorgen voor een mix die moeilijk onder één noemer te plaatsen is. De tekst ‘Bloody Metal’ op het bekken vooraan het podium is misschien wel een goede omschrijving.
Vooral de ritmische manier waarop gitarist Bram Colijn en bassist Daniel Danse hun instrumenten gebruiken speelt een belangrijke rol in de eigen sound. Het fundament dat door drumbeest Tim Mooij wordt gelegd zorgt daarbij voor een vaste basis. Zijn stunt met de biljartkeu voegde daar overigens niet zo veel aan toe.
Op sommige momenten komen de wisselingen in de nummers nog wel iets te gekunsteld over. Wanneer die nog net iets meer in dienst van het nummer komen te staan kan de mix nog explosiever worden.
De avond van Beep! Beep! werd afgesloten door The Walt. In een korte, strakke set brachten ze hun combinatie van nerveuze emo en postrock. Veel nummers zijn afkomstig van hun vorig jaar verschenen ep Something We Did Not Have. Opvallende punten zijn de riffs van de beide gitaristen en de gedreven, hoge zang van Johan Nijhoff. De nummers kenmerken zich door de dynamiek tussen hard en zacht, At the Drive In is een (te) veel aangehaalde referentie. Mooi is dat die dynamiek bijna altijd functioneel is, het nummer staat voorop. Op 19 april zijn ze samen met Stairs to Nowhere weer in Utrecht te zien tijdens de culturele zondag ‘Dagelijkse kost’.
Met na deze avond nog De avond van Habek .. op het programma is nu al hulde op zijn plaats voor het mooie initiatief van Tweetakt om op deze manier een gevarieerde staalkaart van de Utrechtse pop te tonen.
De avond van... Beep! Beep! Back up The Truck met Let's Go To Berlin, Lost Bear, Stairs to Howhere en The Walt
Gezien: de Neude, vrijdag 27 Maart 2009