Winters Summer Darkness wil niet aan de kook

Schwarzblut predikt eerste goede zet, Diorama besluit in duisternis

Tekst: Kenneth Steffers / Foto's: Frans van Arkel ,

Tegenwoordig is ook Summer Darkness een beetje uit haar voegen gegroeid, en is er jaarlijks zelfs een kleinschalige wintereditie. Noem het gerust een gemoedelijke reünie van de zomereditie.

Schwarzblut predikt eerste goede zet, Diorama besluit in duisternis

Summer Darkness is al sinds het begin een festival dat zich voornamelijk richt op de wat donkerdere muziekstromingen, maar tegelijkertijd niet schroomt om ook de commercie te bevredigen. Dit is jaarlijks terug te vinden in de headliners, en beleefde wat dat betreft afgelopen zomer een hoogtepunt door de meest poppy doch glamourreuze band van de Benelux te programmeren; Vive La Fête.

Ditmaal staan vier bands op het programma, met aansluitend een fijne dansavond, die de bezoekers na afloop zou moeten behoeden van een stevige bilpartij. Want zeg nu zelf, na zoveel moois zou je toch alleen nog maar willen slapen, of dromen van die gek met die hanenkam?
De avond begint al vroeg met het Nederlandse Schwarzblut. Dat het pas hun derde optreden is valt amper te merken. Al vanaf het begin zit de sfeer er goed in. Helaas geldt  dit vooral voor de vijfkoppige band zelf. Het publiek laat het tot nu toe nog afweten. Misschien is het nog iets te vroeg voor een festival van duistere aard.
Zware riffs met schöne uithalen, in herzlich Duits blijken de voornaamste ingrediënten van deze act. Hoewel genieten geblazen voor de doorgewinterde industrial / dark-wave freak, is er voornamelijk veel herkenbaarheid te vinden in de muziek. Aan de setting ligt het niet, want als een van de weinige ‘ donker gotische’ bands speelt Schwarzblut live met een fysieke drummer.

Voor een nieuwkomer deed Schwarzblut meer dan goed, maar ook naar het al iets oudere NG-PRO werd met belangstelling uitgekeken. Als het trio achter hun elektronische speeltjes plaatsneemt, gaat de beuk er gelijk in. Het schaars aanwezige publiek kijkt wat vertwijfeld om zich heen maar besluit toch om een ingetogen dansje in te zetten. NG-PRO is inmiddels al een gevestigde naam in de scene, maar zal dankzij een aantal nieuwe nummers die ze speelden, en die erg knap in elkaar zaten, alleen maar verder inwortelen. Halverwege de set is de zaal redelijk gevuld en knikken diverse hoofden mee op de maat van het nieuwe ‘The Place to Be’. Echt los gaat het wanneer er een song uit den beginne wordt gespeeld. Acht jaar oud alweer, nu pas fors aan het groeien in omvang, kwaliteit en showperformence. NG-PRO komt er wel, vooral als ze verdergaan met scherpe teksten in songs als ‘Judgement Day’.

Na een fenomenaal NG-PRO is het tijd voor één van de koppers vanavond. Met een gepast applaus neemt Faderhead, en zijn gelijknamige band plaats op het podium. Twee jaar terug wisten de heren nog voor beroering te zorgen door de gevestigde industrial te mixen met toegankelijke elektronica. Vanavond was helaas niet veel te merken van de magie die deze act meestal omsingelt. Hoewel er een stormvloed aan nieuwe songs wordt afgevuurd, was het voornamelijk eentonigheid die de boventoon voerde. Eerlijk is eerlijk, het was allemaal bijzonder dansbaar, en de voetjes gingen dan ook als vanouds van de vloer. Toch was het allemaal iets te gangbaar voor een festival dat deze band vol trots kopte als één van de grandioze hoofdacts.

De afsluiter van vanavond is een oude bekende. Diorama is powerpop met veel industriële invloeden en bekend van ‘Device’ en ‘Synthesize Me’, die het altijd goed hebben gedaan in de scene. Zowel live als op dansavonden blijken deze klassiekers nog altijd niet vergeten. Vanavond lijkt de band er duidelijk zin in te hebben, en de korte glimlach van Torben Wendt maakt een hoop los bij het publiek. De zaal is tot de nok toe gevuld, en de meeste mensen lijken te zijn afgekomen op het dromerige Diorama. Misschien dat er meer mensen waren die de Faderhead teleurstelling probeerde weg te spoelen met een gepaste afsluiter. Diorama speelt nog een behoorlijke tijd, en weet slim in te spelen op de wensen van het publiek. Hier en daar een knipoog en een kort zinnetje met Duitse tongval stemt de toeschouwers tevreden.
Het mocht dan allemaal prima geklonken hebben, toch mist er iets aan deze band. Een hoofdactgevoel ontbreekt. Er zijn dan ook weinig bezoekers die na afloop met een adrenalinegevoel achterblijven.

Ach, misschien dat je daarvoor nog had moeten blijven op de Cyberia dansavond. Daar draaiden DJ –X-X-X-, DJ Krat en DJ Distortedchaos vele plaatjes van de 'darkside of the underground'.

Artiest: Schwarzblut, NG-Pro, Faderhead, Diorama
Locatie: Tivoli de Helling, Utrecht
Datum: 6 februari 2009