Vier geforceerd booskijkende jongemannen staren me aan. In zo’n geval kijk ik altijd eerst achter me, want ik doe zelden een vlieg kwaad. Toch lijken de heren van Uncle Frankle hun blik op mij gericht te hebben. In mijn handen de afgelopen maand verschenen EP van de band.

Uncle Frankle heeft de afgelopen maanden een geweldige start als live-band gehad. Spraakmakende optredens bij Dutch Delight, ‘De Wereld Draait Door’ en op het Hamburgse Reeperbahnfestival zijn niet de onbenulligste optredens voor een jonge band. 13 maart kwam hun EP ‘Triple A-side’ uit. Met zo’n titel moet je als band wel trots zijn op al je nummers; de EP bevat er namelijk maar drie!

Als je vervolgens naar die drie nummers luistert, moet je snel toegeven dat het ook werkelijk drie echte A-kantjes zijn. Stuk voor stuk zijn de nummers namelijk hitjes die je zo op 3FM zou kunnen horen. Dit is echter ook tegelijkertijd het probleem van de nummers. De gemiddelde 3FM-luisteraar zal waarschijnlijk het idee hebben dat The Arctic Monkeys een nieuwe single hebben. Het Hilversumse viertal heeft namelijk wel heel erg goed naar het viertal uit Sheffield geluisterd.

Een echt eigen geluid is er dus niet te vinden op de EP. Potentie heeft de band echter wel, want indie/britpop is populair en de nummers klinken gewoon meteen goed. De gitaarpartijen gaan erin als gesneden koek en alles lijkt te kloppen. Luister je echter iets langer, dan zal je merken dat de teksten niet erg volwassen zijn en ja, je mist toch wel die originaliteit.

Toch mag de band tevreden zijn met hun EP. En waarschijnlijk zijn ze ook niet boos zoals op de cover, maar heel erg blij! Maar dat is niet goed voor je imago...

‘Triple A-side’, Uncle Frank, te beluisteren op hun MySpace-pagina.