De meeste mensen kennen Papa Roach van hun eerste en tevens grootste single ‘Last Resort’, waarmee ze in 2000 doorbraken. Samen met bands als Korn, Linkin Park en Limp Bizkit vormden ze in die periode de voorhoede van de nu-metalhype, waarin rock en rap met elkaar gecombineerd worden.Vooral jongeren kunnen zich identificeren met de persoonlijke teksten van zanger Jacoby Shaddix waarin hij zingt, rapt en schreeuwt over onderwerpen als zelfmoord, gescheiden ouders en de maatschappij. Inmiddels is nu-metal behoorlijk uitgestorven. Bands van toen zijn verdwenen naar de achtergrond of zijn een andere richting in geslagen. Papa Roach is echter weinig veranderd. Rap is wat minder vertegenwoordigd en de band zelf lijkt iets volwassener en positiever in het leven te staan. Gelukkig hebben de mannen uit Californië nog niet verleerd hoe ze moeten rocken. Het publiek kijkt dan ook even raar op wanneer het voorprogramma de bühne opstapt en de Utrechtse band DooA verschijnt. Het is niet direct een band die je verwacht bij een rockconcert, gekeken naar de looks van de bandleden en het feit dat de frontmannen twee rappers zijn. Maar het optreden begint goed. De aanwezige mensen laten het geluid over zich heen komen en kunnen de beats zelfs waarderen. DooA bestaat al ongeveer 13 jaar en is volgens eigen zeggen in topvorm. Zo is onlangs het nummer ‘You Sure’ uitgebracht dat inmiddels voorzichtig opgepakt wordt op Radio 3FM. De muziek is een combinatie van rock en rap, door de band zelf omschreven als “urban rock”. Vergezeld met een scheurende gitaar en de scratches van DJ Dynamite blijkt DooA een goede keuze om het publiek op te warmen. Wel had zangeres Linda, die twee nummers meezingt, achterwege mogen blijven, want hoewel zij qua uiterlijk misschien leuk is voor een selecte groep mannen in het publiek, voegt haar performance weinig toe. De opkomst in Tivoli laat al zien dat Papa Roach niet meer tot de groten behoort. Er zijn voldoende mensen om de zaal te vullen, maar het balkon zit potdicht. Hoewel de release van het laatste album ‘The Paramour Sessions’ aan menig muziekliefhebber voorbij is gegaan, lijkt het publiek wel bekend met deze nieuwe nummers. In totaal heeft de band nu vier albums en bijna alle singles, waaronder ‘Getting Away with Murder’, ‘Broken Home’ en ‘Scars’, komen voorbij. Hoewel hij kan zingen, rappen en schreeuwen, schiet de zang van Jacoby Shaddix live behoorlijk te kort. Gelukkig wordt dit gecompenseerd door zijn onuitputtelijke energie op het podium. Het is leuk om te zien hoe enthousiast deze ADHD-er op het podium rondspringt en fungeert als volumeknop voor het gejuich van de aanwezige mensen. Op het moment dat de zanger aankondigt dat er tijdens een nummer geen regels zijn, wordt het echt gezellig in Tivoli. De band bouwt samen met het publiek een feestje, waar velen zichtbaar plezier aan beleven. Het wordt zelfs toegestaan voor bezoekers om het podium op te klimmen, waar ze gearmd met de frontman meeblèren. Vervolgens duwt hij ze speels terug de zaal in, waar ze crowdsurfend weer tussen het publiek belanden. De mannen laten zich deze avond in ieder geval niet kisten door een tegenvallende kaartverkoop in Tivoli en zetten een goede show neer. Toppunt van de avond is uiteraard afsluiter 'Last Resort', die natuurlijk niet mocht ontbreken. Vernieuwend is Papa Roach al lang niet meer, maar een goede show weggeven kunnen ze gelukkig wel en daar gaat het tenslotte om. Papa Roach, DooA Gezien: Tivoli Oudegracht, woensdag 20 juni 2007