“Arcade Fire”, mompelde mijn buurvrouw tijdens het voorprogramma. Ze zat er niet eens zo ver naast. The Hospital Bombers hebben goed naar de Canadezen geluisterd. Maar er is meer. Het kan ook kort en puntig bij de Amsterdammers. Of melancholisch, jawel, met viool en orgel. En dat het allemaal goed gearrangeerd is en overtuigend gespeeld wordt doet me bijna terugmompelen “Ja, maar dan leuker”. Gelukkig deed ik het niet. Straks denkt mijn buurvrouw nog dat ik een betweter ben.
Wordt The Rifles wel eens verweten dat ze schaamteloos uit de vetpot van vijftig jaar rockmuziek graaien, vanavond maalt niemand daarom. The Rifles starten energiek met de hit ‘She’s Got Standards’ het openingsnummer van de debuutplaat ‘No Love Lost’, want voor we het vergeten, er moet wel een feest worden aangericht vanavond. En The Rifles weten precies wat voor ingrediënten daarvoor nodig zijn. Compacte liedjes natuurlijk. Liedjes die zo uit het boek ‘indie-hits voor dummies’ komen. Want ze zijn 'kort', 'fris', 'puntig', 'retro', 'springerig', 'dansbaar', 'aanstekelijk' en 'energiek', en worden gestuurd door een 'strak' ritme (de hi-hat!).
En zoals dat hoort in een moderne rockshow kunnen we ook even ademhalen tijdens de onvermijdelijke rustmomenten. Joel Stoker pakt er eens een akoestisch gitaar bij, zingt een lied (‘Spend a Lifetime’) waar Morrisey nooit ver weg is, en klaar zijn we weer om nog eens vol aan de bak te gaan bij een heerlijke stamper als ‘Robin Hood’, een nummer waar de The Libertines voor zouden moorden.
Het speelplezier is vanavond duidelijk aanwezig bij het viertal uit Sheffield. De podiumuitstraling is er een voor de grote zalen, festivalweides en ondanks het misschien wat sullige uiterlijk van Joel Stoker (mijn 22-jarige buurjongen die nog steeds voetbalplaatjes spaart en opschept over imaginaire meisjes, lijkt sprekend op hem) gaat de zaal plat. The Smiths on speed, The Jam anno nu of The Ramones met vernuft, u roept en The Rifles spelen.
Als The Rifles afsluiten met ‘Peace and Quite’ en het publiek nog een keer helemaal losgaat, is één ding in ieder geval duidelijk: The Rifles zien we nog wel eens terug. Rijp voor de festivals heet dat dan. Laat de zomer dus maar komen.
The Rifles & Hospital Bombers
Gezien: Tivoli Oudegracht, vrijdag 6 april 2007
The Rifles zijn klaar voor de festivals
Hospital Bombers overtuigen als voorprogramma in Tivoli
The Rifles hebben wel de perfecte dag uitgekozen om langs te komen. De lente schijnt al onze zorgen naar verre oorden, alles staat bol van verliefdheid en als we zouden willen waren we zelfs gelukkig. Knappe jongens die zo’n dag nog weten te verpesten. The Rifles deden dat ook niet. Sterker: wat een heerlijk concert gaven deze sympathieke Noord-Engelsen weg.