Panic! At The Disco is een voorbeeld van hoe een band via MySpace naamsbekendheid kan opbouwen. Sinds de band actief is op deze internetgemeenschap, december 2004, is hun profiel al ruim zes en een half miljoen keer bezocht. Een kleine rekensom leert dat dit grofweg neerkomt op een krappe vierhonderdduizend bezoekers per maand. Debuutalbum 'A Fever You Can't Sweat Out' lag in september 2005 in de Amerikaanse winkels.
Dat het enthousiasme van het publiek groot is blijkt wel als er om tien uur 's ochtends al fans zitten te wachten aan de Oudegracht. Bijna twaalf uur wachten voor een band die zich nog volledig moet bewijzen: die instelling typeert het grootste deel van het publiek in Tivoli. Jonge meisjes samen met hun vriendjes, die al bij voorprogramma Clueless beginnen te springen, duwen en stagediven.Goede liedjes zijn bij de openingsact uit Enschede ver te zoeken. Hoewel hun show enkele minuten best aardig klinkt, zijn er halverwege meer en meer gapende toeschouwers te zien. Ook al lijkt Tivoli er vanavond door het publiek af en toe behoorlijk op, een bandjesavond op een echte middelbare school is wellicht een geschikter podium voor Clueless.
De gekte voor het podium begint pas echt goed wanneer Panic! At The Disco het podium betreedt. Opener 'The Only Difference between Martyrdom and Suicide Is Press Coverage' is één van de meest aanstekelijke liedjes, maar onbeert tegelijk een interessante tekst. De liedjes die volgen in het uur dat de band speelt zijn tekstueel niets beter en lijken veel op elkaar. Slechts het energieke 'I Write Sins Not Tragedies' springt er nog echt uit. De band waagt nog een poging met een cover van 'Round Here' van Counting Crows. Zonder succes. Hun versie voegt absoluut niets toe aan het origineel en klinkt te geforceerd. De stem van zanger Brendon Urie klinkt bij vlagen als Adam Duritz, maar daar houdt de vergelijking meteen weer op.
Geconcludeerd moet worden dat het eerste bezoek van de band uit Las Vegas zwaar teleurstelt. Slechts voor groepen behoorlijk jonge meisjes spreekt het aan en ook die aantrekkingskracht zou wel eens van zeer tijdelijke aard kunnen zijn.
Over het algemeen is een site als MySpace een prima promotiemiddel voor bands. Panic! At The Disco vertegenwoordigt voorlopig zowel de voordelen als de nadelen. De band profiteert optimaal van de mogelijkheid om een 'buzz' of hype te veroorzaken. In hun geval is het echter vooral veel gedoe en weinig inhoud.
Panic! At The Disco & Clueless
Gezien: Tivoli, woensdag 3 mei 2006
Panic! At The Disco verkoopt Tivoli uit dankzij MySpace
Amerikaanse punkpophype zonder inhoud boeit alleen jonge meisjes
Panic! At The Disco maakte woensdag haar Nederlandse podiumdebuut. De punkpoppers uit Las Vegas zouden in De Helling spelen, maar vanwege de grote belangstelling verplaatste Tivoli het optreden naar de Oudegracht. Ook die zaal was een week later uitverkocht. Dit alles met dank aan Myspace.com. Een hoop enthousiasme vooraf voor een uiteindelijk nogal saai concert.