De rootsrockformatie The Gasoline Brothers heeft gisteren de finale van het Uur U gewonnen, hoewel de band de hooggespannen verwachtingen, die na de vorige rondes ontstaan waren, in Tivoli niet helemaal kon waarmaken. Met de laatste twee nummers, waarin met name de Americana-invloeden nadrukkelijk naar voren kwamen, bewezen de Brothers echter wel over uitstekende songwriterscapaciteiten te beschikken. Een punt dat bij de Uur U-winnaars van de afgelopen jaren -Gloricz Jim, Sandusky en Eleven- eerder ook al van doorslaggevend belang was. Dit kon echter niet verhullen dat het begin van de set, zoals het juryrapport ook terecht vermeldde, ondermaats was. Saillant detail daarbij is dat een van de juryleden een wel heel goede bekende is van de winnaars. Martijn Groeneveld van de Mailmen Studios produceerde de cd's van Sandusky en Gloricz Jim en staat derhalve ook op goede voet met de winnaars. The Gasoline Brothers zijn immers, het moge voor velen intussen bekend zijn, een gelegenheidsformatie met leden van Sandusky, Gloricz Jim, The Yearlings en Paper Moon. Doordat de Gasolines ook door de andere juryleden -Norbert Pek van 3VOOR12, Sytze Wils van Tivoli en Menno Timmermans van Warner- unaniem als winnaars werden aangewezen, mag van speculatie dan gelukkig geen sprake zijn geweest, de smaak dat de organisatie er goed aan gedaan had in de jury wellicht voor wat meer 'afstand' te kiezen kan er niet door worden weggenomen (tip voor volgend jaar?). Die jury had het in Tivoli eerder die avond dan ook niet echt makkelijk gehad: onder de andere bands was er namelijk niet een die met kop en schouders boven de rest uitstak. De vrolijke Shenanigans, die met hun heerlijk hupsende ska Tivoli lieten dansen, lieten een goede set zien. Maar zoals de jury terecht vaststelde: ze zijn eerder gewoon een leuke live-band dan de winnaar van Utrechts meest prestigieuze bandjesavond. De winnaars van de tweede halve finale -Rebound- deden eveneens waar ze goed in zijn. Ze gaven een show die snel, hard, vies en moddervet was, zoals het goede punk betaamt, maar ook zij hadden niet de klasse om zich te onderscheiden van de rest. De eerste band van de avond was de nu-metalband Wackmobil. Voor een nog grotendeels lege Tivoli mochten zij hun kunsten vertonen, en dat deden ze met verve. Gezien de overtuiging, het enthousiasme en de grote dosis energie waren zij de enige band die de winnaar naar de kroon kon steken. Maar muzikaal bleef het vaak achter, vooral doordat de nummers eindeloos werden uitgesponnen. Was er dan niemand die boven zijn niveau kon uitstijgen? Jawel, het was antiheld en geluidsknutselaar Geigercounting die de avond een kleurrijk tintje meegaf. Met zijn house-beats en elektro-bliepjes was hij een vreemde eend in de bijt tussen al het gitaargeweld, maar op het podium van Tivoli voelde hij zich als een vis in het water. Dat de jury zich geen raad wist met een house-act op een bandjesavond bleek wel uit het juryrapport. Het verwijt dat hij geen interactie met het publiek kon bewerkstelligen leek namelijk volkomen uit de lucht gegrepen. Vooral gezien de vele reacties uit het publiek, dat de rare capriolen van Geigercounting duidelijk wist te waarderen. Minpunt was misschien dat Geigercounting ditmaal 'casual' gekleed ging en niet als kantoorklerk of natuurkundeleraar, zoals we van hem kennen. En ook zijn hooks waren niet altijd even prominent aanwezig. Het was misschien dan ook raar geweest om een iemand als Geigercounting uit te roepen tot winnaar van het Uur U. Zo vond ook de jury, die de enige act die die wel over die broodnodige 'hooks' beschikte en met vakkundige liedjes op de proppen kwam, dan ook tot winnaar kroonde. Een terechte winnaar ook, zij het van een avond zonder al te veel hoogtepunten. Finale van Het Uur U, met Wackmobil, Geigercounting, The Shenanigans, Rebound en The Gasoline Brothers. Gezien: 26 maart 2004, Tivoli Oudegracht