Duizendpoot Atactic laat overal zijn sporen achter

Dharmen Nokhai spilfiguur in Utrechtse hiphopscene

Joris Michels, ,

New York en L.A., Parijs en Purmerend. Ze hebben stuk voor stuk een hiphopscene. Maar hoe is het met de Utrechtse hiphoppers? Zijn ze er? Zijn ze verenigd? Wat doen ze? Eerste verslag van het Utrechtse front: een fijn gesprek met Atactic, oftewel Dharmen Nokhai.

Dharmen Nokhai spilfiguur in Utrechtse hiphopscene

Zondagavond, een aantal warme chocolademelkjes-met-slagroom op tafel, wat serieuze heren er omheen: de barman van de Bastaard kijkt het tableau vivant goedkeurend aan. De jongeman die aan tafel is aangeschoven is 23, maar zijn bedaarde houding doet ouder vermoeden. De MC van hiphopavond Spinach kijkt tevreden terug op een geslaagd weekend. De Helling was vol en de sfeer geweldig. Dharmen Nokhai is goed bezig. Zijn opkomst verloopt geheel volgens plan; gestaag en exponentieel. In alle rust doet hij zijn dingen, heel veel dingen. In de scene aanwezig als een steenpuist laat Atactic overal zijn sporen achter Zo is Dharmen niet alleen een graag geziene gast in cafe Tilt, maar ook een graag gehoorde gastheer op de radio, host in Tivoli en Ekko, met uitstapjes naar Paradiso, Vredenburg en Groningen. Hij speelt gitaar, drum, piano en tabla. En houdt onderwijl zijn studie op (hoog) peil. Dharmen zit op de Academie voor Digitale Communicatiesystemen en houdt zich daar bezig met management, marketing en vooral webdesign. Voorts is hij betrokken bij de Spinach- en Boemklatsch-avonden als host, bij 6 Of Your Best Friends als rapper, bij Open Mic-avonden in de Rotterdamse Calypso, is hij bevriend met Illicit, doet hij festivals, 'speelde' in Mothership Connection en was hij onlangs nog te zien bij het concert van Nobody Beats The Drum in de Helling, 'powered by' hiphopcollectief Boemklatsch. Wat brengt zo'n productiviteit teweeg? Een enorme geldingsdrang of gewoon een gezonde drive? Dit is het verhaal. Dharmen roept zijn jeugd terug in herinnering. Zijn liefde voor muziek was, naar eigen zeggen 'aangeboren'. De liefde voor hiphop werd aangewakkerd met Yo! MTV Raps en Villa 65 - The Dutch Masters. Een bekend verhaal natuurlijk voor een twintiger in Utrecht. Zijn eerste aankoop was KRS-One. Gelijke tred houdend met onze hele generatie komt Dharmens smaak in hiphop neer op Mos Def, Talib Kweli, The Roots, Missy Elliott, Blackalicious en natuurlijk Common (Sense). Totdat we in het jaar 2000 zijn aanbeland. De nog jonge Dharmen pubert, het leven overkomt hem nog een beetje. Het wachten is echter op zijn grote katalysator. Op de kennismakingsdag van de Academie komt Dharmen 'zichzelf' tegen in de persoon van Hein Bal, door ingewijden wellicht ook gekend als ParAdoX van Illicit (de Illicit-demo begint zijn weg ook heel goed te vinden, Illicit mag zich nu ook Local Hero van Live-XS noemen). De heren blijken een passie voor muziek te delen. Samen weten ze sindsdien hun energie positief en creatief te kanaliseren. Het klinkt -inderdaad- even schattig als mooi. Bal introduceerde Dharmen bij de bassist van 6 Of Your Best Friends. Dit collectief maakt hiphop, geinspireerd door 'jazz, oude blues en wiet'. Ze timmeren enorm goed aan de weg; hoe statisch hun website ook moge zijn. Ongeacht alle hoogdravende noties van katalysatie en elkaar-helemaal-vinden is Dharmen echter geen 'profeet'. Hij doet zijn ding en laveert als zodanig tussen serieuze emotionaliteit- hij schreef een ontroerend liedje voor zijn oma- en gezellige feestbelustheid. En heeft daarbij niet per se een Grote Boodschap, maar wel heel veel inhoud. Respect.