De S. staat eigenlijk voor Santiago, maar Grote Prijs regiowinnaar Roy houdt er wel van om niet direct alles weg te geven. Onder afgekorte naam maakt hij breekbare liedjes, waarin hij een synthese van emotie en vernuftigheid nastreeft. Morgen speelt hij in Paradiso voor de hoofdprijs: de Grote Prijs van Nederland. Roy S heeft reeds een indrukwekkende lijst van vijf releases achter zijn naam weten te zetten, sinds hij in 2000 onder zijn afgekorte alias begon te opereren. Destijds speelde hij in Breda in diverse bandjes, waaronder de new wave band Soul Assassins. De als hobby daarnaast opgenomen solo-liedjes werden door het bevriende Baron Samedi label opgepikt en uitgebracht. Inmiddels is genoemd label ter ziele, maar heeft hij alweer een nieuwe stek gevonden bij het Wot NXT label uit Leiden. Anderhalf jaar geleden heeft Roy zijn woonplek verruild voor Utrecht en ook daar een interessante muziekscene gevonden, waarin hij zich goed thuis voelt. Ook hier houdt hij er nog andere projecten op na. Zo speelt hij drums in de Lonesome Party, een band die we in de hoek van J.J. Cale en de Tindersticks moeten zoeken, en draait hij soul- en jazz-platen als dj in het Miami Sound System. Een dezer dagen komt er ook nog een plaat uit van Witte Veder, een inmiddels opgedoekte noiseband uit Breda, waarin Roy speelde voordat genoemde plaat opgenomen werd, die hij nog even betitelt als ‘legendarisch.’ Inmiddels is het dus ooit als zijproject begonnen Roy S. tot hoofdoccupatie uitgegroeid. Naast de goed gevulde discografie worden ook zijn optredens zeer goed ontvangen en heeft hij afgelopen oktober de regiofinale singer-songwriter van de Grote Prijs gewonnen. Hij versloeg daarin onder meer Harold K, winnaar van het Geheim van Utrecht. Hij vond het wedstrijdelement niet zo interessant en deed eigenlijk vooral mee ter promotie van zijn nieuwe release, maar vond het natuurlijk niet vervelend om te winnen. Al wordt hij naar zijn mening nu wel iets teveel overspoeld met promotiemateriaal: ‘Ik kreeg laatst ineens honderd flyers opgestuurd!’ Zo serieus als Roy zijn muzikale carrière neemt, zo klinkt hij ook. Hij is al vergeleken met Bright Eyes en Simon Joyner en is dan ook zo’n singer-songwriter die zijn hart op bezielde wijze over de luisteraar heen uitstort. De genoemde referenties snapt hij wel, al zegt hij in principe niet als welke muzikant dan ook te willen klinken. ‘Ik ben wel geïnspireerd door iemand als Otis Redding, bijvoorbeeld, omdat je bij hem echt hoort dat hij méént wat hij zingt.’ Ook noemt hij als inspiratiebronnen, verrassend genoeg, E.L.O. om de ‘vernuftigheid’ die die band aan de dag legt, en de breekbaarheid van de Bigger Lovers. Vernuftigheid is iets wat hij zelf ook probeert in zijn muziek te leggen, al vindt hij van zichzelf dat hij niet zo’n goede gitarist is. Maar: ‘Ik houd net zoveel van het circus als van straattheater.’ Hij ziet zichzelf dan ook niet als de gekwelde kunstenaar, al schrijft hij voornamelijk over droevige onderwerpen. ‘Ik schrijf wel veel liefdesliedjes, maar alleen als ik niet verliefd ben. Nu ben ik wel verliefd en gelukkig, maar dan heb ik wel weer andere dingen om over te schrijven. Over geluk kan ik niet zo goed schrijven.’ Hij grijpt veelvuldig naar het thema van de zee en de kust. Zijn oorsprong ligt dan ook in Spanje. Hij gebruikt de woelige wateren als metafoor voor een plek om tot zinnen te komen. ‘Ik ben opgegroeid met de zee, ook al heb ik er eigenlijk nooit bij in de buurt gewoond.’ Morgenmiddag speelt Roy S in de finale van de Grote Prijs voor singer/songwriters om de hoofdprijs. Aan het eind van de middag is bekend of hij de opvolger van Marike Jager is geworden, en de prijs in de Domstad zal blijven.