Frontman Cole Becker van het uit Oakland afkomstige SWMRS doet denken aan een jonge Matt Schultz (frontman van hoofdact Cage The Elephant) waardoor de band qua looks in ieder geval perfect past als opwarmer. Becker baant zich een weg door acht nummers hoofdzakelijk bestaande uit punkrock met surfinvloeden, met als hoogtepunt Miley; mogelijk het vreemdste eerbetoon dat Miley Cyrus tot nu toe in haar carrière heeft gehad, met de tekst 'Miley is a punk rock queen'. Ook de cover van Supergrass klassieker 'Alright' doet het goed bij het publiek en is een opzwepende opwarmer voor hoofdact Cage The Elephant.
Na een stijf uitverkochte avond in TivoliVredenburg te Utrecht hebben de Amerikaanse rockers van Cage The Elephant amper 24 uur de tijd om alweer fris en fruitig voor de dag te komen in de Main van 013. De uit Kentucky afkomstige band tourt in het kader van het vorig jaar verschenen vijfde album 'Social Cues' en heeft met de punkrockers van SWMRS als voorprogramma de taak om een bijzonder fijn avondje in 013 neer te zetten.
©
Richenne Zeebregts
Matt Shultz, frontman van de band en gehuld in badjas met glinsterende zonnebril, springt op het podium op het ritme van openingsnummer Broken Boy, tevens het eerste nummer van Social Cues. De excentrieke energie die de band met zich meedraagt is onmiddellijk voelbaar, mede dankzij Shultz en zijn Jaggerachtige dansbewegingen. De set is in balans met muziek van elk album en het wordt al snel duidelijk hoe experimenteel Cage The Elephant gedurende haar carrière is geweest, stuiterend van nummer naar nummer, album naar album. Er is genoeg ruimte voor het nieuwere werk van Social Cues, met tracks zoals Tokyo Smoke en Social Cues waarbij alle leden van de band echt tot leven komen. Toch is de voornaamste bron van energie op het podium voornamelijk van Matt en zijn in trainingspak gehulde broer Brad Shultz, de gitarist van de band en minstens zo flamboyant als Matt.
©
Richenne Zeebregts
Klassiekers en duidelijke crowd-pleasers Ain't No Rest For The Wicked en Cigarette Dreams worden niet overgeslagen. Spannender is toch het nummer Ready to Let Go, de opvallende lead single van het nieuwste album waarin duidelijk de verandering in sound ten opzichte van het voorgaande album Tell Me I'm Pretty (dat nog een Grammy in 2015 won) te horen is. Het peinzende nummer gaat over de scheiding van Shultz van Juliette Buchs met scherpe persoonlijke teksten als 'Don't you worry, baby, no sense trying to change it. I'mma strike these matches, never had control, I'm ready to let go.'
©
Richenne Zeebregts
Na een indrukwekkende setlist van achttien nummers eindigt de nacht met een melancholische toegift van vier nummers. Nieuwe albumnummers Goodbye en Love's the Only Way zorgen voor een wending in de sfeer, een vreemde keuze met een rumoerige reactie vanuit de zaal. Die stemming sluit snel om als er wordt afgesloten met knaller Sabertooth Tiger van het album Thank You Happy Birthday. Het is een fijne afsluiter van een show die visueel behoorlijk uitgekleed was, maar met de onuitputtelijke energie van de band en de sonische reis langs alle sterke albums, was dit een evenwichtige show van Cage The Elephant.
Gezien: Cage The Elephant & SWMRS, maandag 2 maart 2020 @ Poppodium 013, Tilburg