Treurwilg reikt diep naar de wortels van de eigen angst bij albumpresentatie in Little Devil
Duistere samenkomst biedt gewild alternatief voor lichtzinnig vermaak
25 februari 2020
Het is een gure zaterdagavond, echt een avond om je over te geven aan sombere meditaties over de eindigheid van het leven, het jammerlijk mislukte bestaan, en wat dies meer zij, maar zie: om ons heen spoeden bont verklede, ongepast vrolijke lieden zich naar het etablissement van hun keuze, teneinde zich door een dubbel bombardement van alcohol en carnavalsmuziek van de laatste hen kwellende hersencellen te ontdoen. Het zijn harde tijden voor mensen die wel nog over een goed functionerend centraal zenuwstelsel wensen te beschikken; mensen die alleen maar in een droeviger stemming geraken door al die ongefundeerde feestvreugde. Is er dan nergens uitkomst? Een behaaglijk zwart licht dat ons weg kan dragen van deze al te schrille kleuren en klanken? Naarstig speurend in de concertagenda wordt het bezwaarde gemoed ineens lichter: het Tilburgse viertal Treurwilg heeft juist deze avond uitgekozen om alle onverbeterlijke droefsnoetjes een hart onder de riem te steken, en wel met de presentatie van haar tweede langspeler. Is er een toepasselijker wijze om de tweeëntwintigste dag van de tweede maand van het jaar des Heren 2020 door te brengen? We dachten van niet, en velen zijn het met ons eens, want in de krappe ruimte van het café is het voor aanvang al stervensdruk.
