De bassist pakt zijn instrument aan alsof het een onhandelbaar puberkind is dat zich schreeuwend en tierend op een metal meets rockabilly set stort. In werkelijkheid gaat het hier om een zeer gestructureerde muzieksessie die versierd wordt met de nodige nonchalance. Hoewel de band ooit is begonnen met de intentie hevige Motörhead invloeden te beheersen, zijn de heavy metal proporties zijn daar vandaag toch echt nét iets te klein voor.

De achtergrond schermen tonen silhouetten, bruisend van mysterie en dan het volgende moment race-auto’s in woestijnen en deinzende vrouwelijke vormen. Het is totaal onnodig, maar het hoort nu eenmaal bij die act die na al die jaren nog steeds op de rockhormoontjes teert. De band zelf laat geen enkel stukje van het podium onberoerd, en zanger Peter van Elderen staat zelfs zo erg te zwieren dat hij ieder moment de menigte in kan kelderen. Tot groot genoegen van de fans.

“We want blood” doet het nog steeds ontzettend goed bij de alles slikkende fan. Tijdens dit nummer wordt het moshen zelfs een geijkte, intieme bedoeling.

“Is everybody in for a rockabilly song?” frontman Peter hoeft het geen tweede keer te vragen. De over de kop slaande rock en met jaren vergaarde arrogantie zetten een sensationele sfeer neer waaruit blijkt: afscheid nemen hoeft helemaal niet verdrietig te zijn.

Maak je borst maar nat – letterlijk en figuurlijk – want een regen van bier brengt het publiek luidkeels in de juiste stemming om te laten zien wie hier nu de échte fans zijn. En die laten zich graag horen: links, rechts, midden, er is geen veilig plekje om even rustig te kijken hoe Peter Pan Speedrock haar eigen muzikale geschiedenis tegen de vlakte werpt. Volgens Peter zelf zou er nog wel een schepje bovenop kunnen: “You’re tough a crowd, man”, roept hij verwijtend.

Biergooiers en moshers: het is precies het publiek dat je verwacht van een band die ‘speedrockt’ en gaat stoppen. De fans zijn nog steeds gewillig en tevreden, en ook Peter Pan Speedrock blijkt weinig veranderd. De act heeft elk riedeltje van haar eigenwijze genre met toewijding gespeeld, en dat leggen ze er zelf liefst dik bovenop.