Paaspop 2016: Paaspop is te moe voor Refused

Zweden komen van een hele, hele koude kermis thuis

Tom Stienen ,

De flesjes Desperados worden in de laatste secondes klaar gezet door de roadie. De tent is nog flink leeg wanneer vijf silhouetten in een tegenlicht van drie witte panelen het podium op lopen. Gedurende een vol uur speelt de band strak, geeft de zanger de lucht meerdere vliegende trappen en wordt er getrokken aan een koud en dood paard.

HET CONCERT

Refused, Phoenix, zondag 28 maart.

DE ACT

Paaspop, het koudste festival van Nederland. Daar weten de mannen van Refused uit Zweden waarschijnlijk wel raad mee. Met de hardcorepunk waarmee ze van 1992 tot 1998 een flinke fanbase wisten te vormen, is de temperatuur in een tent opkrikken niet moeilijk. Na een reünietour in 2012 is er in 2015 een vierde album aan het reportoire toegevoegd. Paaspop belooft voor de laatste keer flink wakker geschud te worden in de Phoenix, of toch niet?

HET PUBLIEK

...is het probleem. Niet alleen het ontbreken ervan, maar ook het ontbreken van enthousiastme bij wie wel aanwezig is. De aanwezigen zijn gesloopt door dit weekend, en mijden iedere vorm van duw- en trekwerk. De tien mannen die wel willen moshen, zoeken en vinden geen medestanders. De band blijft zijn best doen, en de zanger gooit er de ene hoge trap uit na de andere, zonder enige vorm van succes.

HET MOMENT

Het eerste verzoek van de zanger om wat meer ons best te doen is begripvol. Het was een koud en lang weekend. Het tweede verzoek van Dennis Lyxzén is meer een smeekbede. “At least give 85%, we are doing our best out here. It feels like you are just in here to escape the cold.”  Au.

OOK OPMERKELIJK

De politieke speerpunten van de groep zijn een van de enige redenen dat ze nog optreden, vertelt de Zweed. Tegelijkertijd moet Refused zich wel afgevraagd hebben waarom ze hier nog staan. Praten over vrouwenrechten zweept het publiek dat nog maar een kwart van de tent vult ook niet op.

HET NUMMER

De hit ‘New Noise’, het voorlaatste nummer van de set, is natuurlijk vol energie. De grote lege ruimte die de kleine moshpit maakte op de vloer recht voor de band, staat pardoes vol met dertig man. Na dat korte moment van springen en hossen is de tent nog leger dan voorheen. Het tofste nummer vormt uiteindelijk de grootste sof voor de band.

HET OORDEEL

Cynisch lacht de zanger en steekt hij twee duimen op. De band gaf een hele hoop dit optreden en kreeg niets terug. Er werd stilletjes genoten door een handjevol mensen want de muziek was strak. Maar de leegte, het gebrek aan respons en het feit dat de Zweden morgen naar een nog kouder Zweden vertrekken, zitten de band duidelijk dwars. De flesjes Desperados hebben een hele bittere nasmaak.

DE FOTO