Local Heroes toont staalkaart van Tilburgse popmuziek

Lokaal talentenfestival viert op bescheiden wijze tienjarig jubileum in 013

Maarten de Waal ,

Local Heroes bestaat alweer tien jaar, maar is qua opzet niet anders dan voorgaande jaren: In november mogen de bands in het zwaardere genre zich presenteren in de Little Devil, maar vandaag is het de beurt aan de pop/rock-bands uit het Tilburgse om te laten zien wat ze in huis hebben.

Lokaal talentenfestival viert op bescheiden wijze tienjarig jubileum in 013

Local Heroes bestaat alweer tien jaar, maar is qua opzet niet anders dan voorgaande jaren: In november mogen de bands in het zwaardere genre zich presenteren in de Little Devil, maar vandaag is het de beurt aan de pop/rock-bands uit het Tilburgse om te laten zien wat ze in huis hebben.

Een hele middag en avond in het teken van Tilburgse bands, dus. Hoewel men dit begrip wel ruim hanteert (sommige bands hebben slechts een of enkele leden die in Tilburg woonachtig zijn), roept dit de vraag op of Tilburg wel genoeg talent herbergt om zoiets jaar in jaar uit tot een boeiende dag te maken. Dit jaar is men daar, over de gehele linie genomen, zeker weer in geslaagd. Met dank aan Jack Puts, die met zijn Roxxity (de belangenvereniging voor Tilburgse popmuzikanten) alweer een aantal jaren de organisatie van dit festijn voor zijn rekening neemt en dit jaar ook als aankondiger actief is, wat betekent dat hij acht uur lang op en neer mag pendelen tussen het cafe- en podiumgedeelte van de Kleine Zaal, om daar respectievelijk de singer/songwriters en de ‘echte’ bands van een inleidend praatje te voorzien. Petje af.

Goed, de muziek. Aan singer/songwriters blijkt Tilburg in elk geval geen gebrek te hebben. Niet iedereen staat overigens alleen op het podium; sommigen roepen de hulp van vrienden of zelfs hun eigen vriendin in. Het aantal mensen waarvoor men de kunsten ten gehore mag brengen wisselt gedurende de dag en het enthousiasme van het publiek is bij het ene optreden ook beduidend groter dan het andere, maar dat alle uitvoerenden het lef hebben om hun ziel bloot te leggen ten overstaan van de aanwezigen, wat daar verder ook het effect van is, verdient sowieso respect. Wanneer je songs wilt horen die recht uit het hart komen, word je door al deze lieden op je wenken bediend.

De bands in de zaal voeren, in tegenstelling tot hun singer/songwriter-evenknieen, niet allemaal overwegend eigen werk uit; de eerste bands zijn coverbands. Het nu nog mede uit brave huisvaders en –moeders en hun kroost bestaande publiek weet dit in elk geval te smaken. Van de bands die hun liedjes op dit gemoedelijk Brabantse gezelschap mogen afvuren, verdient de radiovriendelijke pop van Someday, met een knappe mediterrane jongeman als zanger, zeker speciale vermelding. Ik zou niet weten waarom deze band niet de nodige airplay zou kunnen krijgen; hun songs steken goed in elkaar en liggen makkelijk in het gehoor.
Wanneer etenstijd nadert, houden de meeste gezinnetjes het voor gezien; helaas komen hier slechts weinigen voor in de plaats, want de leukste of in elk geval meest markante bands moeten dan nog komen.Van De Kling heeft tout alternatief Tilburg ondertussen wel gehoord, maar dat kan niet gezegd worden van de al wat op leeftijd zijnde dames en heren van Lost InSanity, chick (en guy-)rock met ballen, geënt op het eighties-hardrockgeluid van weleer. Misschien niet echt modieus, maar wel met een grote entertainmentwaarde en behoorlijk professioneel uitgevoerd (wie zegt dat vrouwen niet kunnen soleren?). Het absolute hoogtepunt van de dag is echter afsluiter The Radical Roosters, een bluesrockformatie die een ronduit spetterend optreden neerzet, niet in de laatste plaats dankzij de meesterlijke gitarist. Deze jongens verdienen het zeker om ook ver buiten de regio bekend te worden; iedereen die van bluesrock houdt, zou hen in het hart moeten kunnen sluiten.

Al met al dus zeker weer een geslaagde editie van Local Heroes. Het is wel jammer te noemen dat men, zeker in de avonduren, staat te spelen voor een gezelschap dat voor het overgrote deel bestaat uit vrienden, familie en leden van de andere optredende bands met hun aanhang (dit is overigens ook vaak het geval bij andere Roxxity-avonden). Zeker, niet al het gebodene is van even hoog niveau en niet alle bands zullen van je gading zijn, maar er staat altijd wel iets tussen dat je kan bekoren, en hoe kun je een verloren zondag nu beter besteden dan gratis en voor niets een aantal bandjes kijken? En als het zo’n goed weer is als vandaag, kun je op de dode momenten altijd nog op het terras of in de Interpolistuin gaan zitten, beide op een steenworp afstand. Support your local scene!