Nog even snel plassen tijdens de soundcheck van de Belgische doom metal van Blutch. Aan de trillende reclamebanners in de wc is al snel duidelijk dat Blutch niet is gekomen om zoete broodjes te bakken vanavond. De Batcave is goed gevuld bij het begin van dit trio. Hun sound alswel hun cd hoesje, geprojecteerd op het scherm, maakt duidelijk dat Blutch geïnspireerd is door My Dying Bride. De ene logge toon volgt de andere op en een oorverdovend gezoem vult de zaal. De heren lijken er een sport van te maken om een bepaalde toon zo lang mogelijk te rekken, totdat deze vergaat in oorverdovend gitaargezoem. Verwacht geen snel gitaargeweld, maar een opeenstapeling van lome, logge tonen. Gelukkig is na een half uur de koek op en verlaat het publiek de zaal richting Crippled Black Phoenix met nog net geen gehoor beschadiging. Hoe klinkt de stonersound van Electric Wizard in combinatie met de postrock van Mogwai? Precies, als Crippled Black Phoenix. Bij opkomst lijkt de verloren zoon van Pink Floyd zanger David Gilmour achter de microfoonstandaard te staan. Ook hun eerste nummer heeft veel weg van One Of These Days van Pink Floyd. Buiten dat brengt de zevenkoppige band inclusief strijkers en toetsenisten een lekkere toegankelijke mix van dromerige soundscapes met een stoner inslag. Nergens word het te hoogdravend of zwaarmoedig. Enig smetje op dit meer dan prima optreden is dat het ruime instrumentarium niet geheel hoorbaar is in de volle Kleine Zaal. Met name de strijkers vallen in het honderd bij het gitaargeluid. De band belooft snel terug te keren op de Nederlandse podia. Het mag duidelijk zijn dat Crippled Black Phoenix vanavond zieltjes heeft gewonnen en nu al één van de verassingen is op het ZXZW Festival.