Het is zondagmiddag. De geur van verschraald bier wordt ruimschoots vertegenwoordigd en de vloer plakt nog van het feest van de avond ervoor. Het is dus niet gek dat de dag maar langzaam op gang komt. Gelukkig worden ook slapende honden wakker en eindigt de dag toch in een feestelijke climax. WOORDLOOIERS In de kleine zaal staan vijf meisjes vlak voor het podium de Woordlooiers op te wachten. Tien anderen zitten of staan in de buurt van de bar. Opeens zijn ze daar en al even opeens zijn ze ook begonnen. Het Tilburgse trio (twee mc's en één dj) zou met zijn aanstekelijke beats en vrolijke lyrics, bomvol metaforen, zelfspot en jeugdsentiment, de zaal op zijn kop kunnen zetten, ware het niet dat er maar twintig man publiek is. Maar dat er geen duizend mensen losgaan, wil niet zeggen dat degene die er wél zijn er minder van genieten. En dat doen ze op z'n zondagsmiddags, met sigaret en bier op het gemakje. De Woordlooiers maakt het allemaal niets uit, die rocken gewoon door. Als toetje gooien ze er nog een dj-routine en een heuse medley tegenaan en dan is het klaar met de pret. DENVIS & THE REAL DEAL Inmiddels is het al weer half vijf en tijd voor Denvis & The Real Deal. De lijvige zanger van The Spades zit op een barkruk met een akoestische gitaar en wordt, naast van de muzikanten die je meestal aantreft in een band, vergezeld door een blazerssectie en achtergrondzangeres (die in haar eentje zowat een heel koor nabootst!). Wellicht zou de muziek beter uitkomen in een wat kleinere zaal, maar dat zou weer voor ruimtegebrek op het podium zorgen. Af en toe is de muziek licht en fragiel, dan weer funky en rockend. Al met al een perfecte zondagmiddagband. MOKE Het publiek in de grote zaal zit weer rustig van hun drankjes te genieten als de heren van Moke het podium overnemen. In matching outfits van bordeauxrood suède (of was het toch velours?) brengen ze hun poprock met Britse inslag. Het klinkt allemaal erg jeugdig ook al ogen de bandleden niet erg jong meer. Menig toeschouwer kijkt het met een glimlach en pretoogjes aan en geniet zichtbaar van de melodische zanglijnen van frontman Felix Maginn. Veel liedjes zijn echter wel van het kaliber 'dit heb ik al gehoord', maar dat doet niets af aan de sfeer. RELAX En in het komende uur zal de sfeer alleen maar beter worden, want Relax staat klaar om het roer over te nemen. Letterlijk, want aan de micstand zit een scheepsstuur vastgemaakt. Als dan ook de zanger/mc nog in een piratenjas opkomt, bestaat er geen twijfel meer over dat hun nieuwe album Pirates Among Puppets heet. Als ze beginnen te spelen is het meteen feest in de tent, alleen moeten de mensen in de zaal daar nog even aan wennen. Voorzichtig beginnen de eersten zachtjes te heupwiegen. Naarmate de show vordert wordt er meer gedanst, zij het niet met volle overtuiging. Aan de muziek kan het niet liggen, de reggaeton ritmes gemixt met vrolijke hiphop, Caribische invloeden en zelfs een vleugje Shantykoor wisselen elkaar in hoog tempo af. Met inventieve ritmewisselingen en schud-je billen factor 10 bereiken ze uiteindelijk een climax om U tegen te zeggen. GOOSE Een climax die uiteindelijk toch in het niet valt in vergelijking met wat Goose teweeg brengt. Alle met zorg opgespaarde energie in het publiek komt eindelijk vrij. Alle handen gaan in de lucht voor de Belgen, die met hun pompende elektrorock het woord bombastisch een nieuwe betekenis geven. Degene die in de buurt van de boxen staan krijgen een flinke dosis gehoorbeschadiging want de trillingen zijn zelfs ver van de speakers nog te voelen. Overal zijn blije gezichten en dansende lichamen te zien. Op de show zelf is weinig aan te merken, behalve dat het veel te kort duurt. Het was al met al een mooie inwijding van de nieuwe 013, dat er maar vele feesten van deze allure mogen volgen.