Het ZXZW tijdsschemaatje bleek niet heilig in de Paradox. Wie, net als uw verslaggever, volgens schema om 18:45 binnenkwam om Hitmachine te bewonderen, kon nog net zien hoe ze de boel afbraken (om op te ruimen, welteverstaan). Ook Bertin begon veel te vroeg en was binnen een kwartier al weer afgelopen. Wellicht dat het zeer mager vertegenwoordigde publiek de motivatie van de muzikanten niet ten goede kwam, anderzijds visten de bezoekers die volgens een strak schema alle zalen afwerkten, regelmatig achter het net. Netto was er dan ook meer pauzemuziek dan live muziek te beluisteren. Toch enkele korte impressies. BENT MOUSTACHE De band werd aangekondigd als avant garde, maar speelt nerveuze wave-achtige muziek die zeer sterk doet denken aan Cornershop ten tijde van hun debuut Hold On It Hurts. Dat de zanger een vrij Indische uitstraling heeft, maakt de vergelijking alleen maar sterker. De vrij toonloze zang, die eigenlijk meer als declamatie valt te omschrijven, is, naast het gebrek aan originaliteit, het zwakste punt van de band. Dat de band toch het aanhoren waard is, is vooral te danken aan de zeer energieke drummer en de saxofonist die in enkele nummers net dat beetje extra kleur weet toe te voegen aan het wat kale geluid. MACHINEFABRIEK Op het podium een duo, maar eigenlijk het solo-project van Rutger Zuydeveldt. Deze Arnhemse producer maakt muziek in het grensgebied van ambient en industrial en werd al door diverse internationale muziektijdschriften opgepikt. Met een gitaar, heel veel effect-apparatuur en een keur aan bouwmarkt-producten wordt ogenschijnlijk improvisorisch een donkere geluidstrip opgebouwd, die misschien beter tot haar recht was gekomen in een wat donkerdere zaal, wat niet wegneemt dat het fascinerend was om deze geluidsbouwvakkers aan het werk te zien. JULIE MITTENS De enige typische Paradox-band van de dag bestaat uit drie heren van middelbare leeftijd en brengt een energieke, technisch zeer hoogstaande jam die doet denken aan de latere King Crimson of een uitgeklede versie van The Mars Volta. De gitarist zorgt voor feedback en geluidstapijten, terwijl de bassist en de drummer zich verliezen in hypernerveuze ritmes in allerlei maatsoorten. Ook nu weer voor een zeer select, doch gefascineerd toekijkend publiek. P. CATANI Het laatste optreden van de dag weet redelijk wat publiek te trekken, van een opvallend lagere leeftijd dan de rest van de dag. Dat wordt verklaard wanneer blijkt dat Patric Catani ons hiphop komt brengen en deel uit blijkt te maken van de Puppetmastaz (en daarnaast ook van het ‘digital hardcore’-ensemble EC8OR). Puppetmastaz is een vooral op myspace populaire hiphop-band c.q. poppenshow. Helaas ontbreekt vanavond het visuele aspect, hetgeen het optreden toch een beetje standaard maakt.