Puberale aanpak Bloodhound Gang imponeert publiek

Choice massaal plat voor geroutineerde kindervoorstelling

Jesper Davits, ,

Love em or hate them. Afgelopen donderdag bracht de foutste band in de rockhistorie een bezoekje aan de Tilburgse poptempel. Fout was het zeker, met een grote F wel te verstaan.

Choice massaal plat voor geroutineerde kindervoorstelling

Als recensent mag je de puberale incorrecte punkrock van de bloedhonden gewoon niet waarderen. Alles aan de Bloodhound Gang is te flauw en fout om het leuk te kunnen vinden. Anderzijds weet je wat je krijgt als je naar hun optredens gaat. Scheten, boeren, kansloze ranzigheid en slap geouwehoer alles was vanavond wederom aanwezig. Het publiek vond het fantastisch. EVIL JARED Bij het betreden van de grote zaal worden twee dingen duidelijk: het is enorm heet en de zaal is gevuld met voornamelijk twaalfjarige pubers en in midlife crisis verkerende 40-plussers. Wanneer de lichten dimmen voor de Bloodhound Gang, komt er een Japanse versie van zanger Jimmy Pop het podium op. Het is de zanger/gitarist van voorprogramma Electric Eel Shock. Zijn komst op het podium wordt niet geapprecieerd door het publiek en hij kan rekenen op een vol glas bier in zijn gezicht. De toon van de avond is gezet. Wanneer dan eindelijk de band en opperlolbroek Jimmy Pop het podium betreedt, is het feest. De zaal gaat massaal los en vanaf het eerste nummer vindt er al een moshpit plaats. De meligheid slaat er ook gelijk in wanneer bassist Evil Jared halverwege het eerste(!) nummer Jagermeister begint te schenken aan minderjarige meisjes voor aan het podium. Wat opvalt het verdere verloop van het optreden is dat Evil Jared vanavond in het middelpunt staat en zanger Jimmy Pop zich meer op de achtergrond houdt. Zo scheurt de bassist zijn shirt kapot om daar vervolgens zijn ballen en reet mee af te vegen en daarna in het publiek te deponeren. Verder vult hij een waterpistool met Jagermeister en laat deze in zijn mond helemaal leeg schieten. Ook klimt hij nog even de coulissen in en is hij tussen de nummers door bijna voortdurend aan het woord. ROUTINE Op goed spel valt de band niets aan te merken. Na jaren van touren klinkt de band zeer geolied, maar tegelijkertijd ook erg geroutineerd. Alweer die grappen over Belgen en Vengaboys, het kan niet anders dan ingestudeerd zijn. De band speelt een goede balans van albums van met name ‘Hooray for boobies’ en ‘Hefty fine.’ Vooral ‘Ballad of Chasey Lain’ en ‘The Bad touch’ worden luid meegezongen door het publiek. Evil Jared krijgt de hele zaal zover om iedereen “Jimmy Pop is een homoseksueel” te laten zingen. Wanneer Jimmy Pop een meisje op het balkon vraagt haar voorgevel te laten zien zingt de mannelijke helft van het publiek: “wij willen tieten zien.” Godzijdank liet ze haar shirtje aan. Achter het podium hangt een groot scherm met daarop een mannetje met een tekstballontje. In het tekstballontje veranderd constant de tekst van leuke uitspraken als: “Nathalie Holloway wil graag opgehaald worden bij de ballenbak,” als minder leuke “Na de show gratis sex met Jimmy Pop in de Tivoli garage.” Na iets meer dan een uur is het tijd voor de toegift met daarin uiteraard megahit ‘Fire, water, burn.’ Op het eind wordt wel de meest toepasselijke uitspraak van de avond op het scherm geprojecteerd, namelijk: “Weet je wel hoeveel shoarma je hebt kunnen eten voor dit geld?” En daar zit wat in.