Emergenza is bedoeld voor beginnende bands, maar dat begrip kent verschillende interpretaties. Behoorlijk volwassen bands als Concubine en And Martin on Drums werden afgewisseld met 'echte' beginners, die nog zoekende zijn naar een eigen geluid. Variatie was er ook tussen stijlen: van extreme death metal tot dialectserenades uit de Peel. In een gezellig drukke Batcave streden ze om een plekje in de volgende ronde.
INDIGO
Als Indigo aftrapt is het nog rustig in de zaal. Niet goed voor de kansen van Indigo, op een avond waar de bands met de meeste stemmen doorgaan. De band heeft geen eigen materiaal en speelt enkel covers. Nummers van o.a. Audioslave en Anouk worden door de band bijna letterlijk vertolkt. Hoewel het allemaal behoorlijk strak klinkt en er eigenlijk geen valse noot te horen is, brengt Indigo weinig nieuws. Ze spelen de nummers zoals ze zouden moeten klinken, maar voegen zelf niks toe. Wel moet worden gezegd dat zangeres Lieke een fantastische stem heeft. Ze weet de wat kleurloze band met haar stemgeluid enigszins smoel te geven. Leuk voor bruiloften en partijen. (PK)
VERMIN
Vermin speelt death-metal die door het technische karakter soms totaal onnavolgbaar is voor minder wiskundige breinen. Hoewel de zang doet denken aan Meshuggah, behoudt het ritme de grenzen van het betamelijke. Het zijn vooral de gitaarsolo's die de continuïteit bewust doorbreken. Daarbij zijn de overgangen abrupt en de gitaarriffs staccato, snoeihard en retestrak. Geen wonder dat deze band het niet haalt in de wedstrijd, waarbij de macht van het getal doorslaggevend is. De fanschare beperkt zich tot een eenzame metalhead voor het podium. Jammer, want de extreme muziek van Vermin is agressief, overtuigend en intelligent opgebouwd. Voor de liefhebber. (FV)
VLEDDER
Het contrast met de vorige band kan bijna niet groter. Leek bij Vermin vooral frustratie en woede een bron van inspiratie te zijn, bij Vledder is het vooral positiviteit wat de klok slaat. De band klinkt een beetje als een Brabantse Rowwen Hèze. De accordeon en trompet voeren de boventoon en er mag gefeest worden! De nummers gaan over het leven en het staren naar de maan. Vledder brengt heerlijke ongecompliceerde, sympathieke kneuterigheid uit Oploo. Ook kunnen de Brabanders behoorlijk rocken. Toch is de band niet helemaal op z'n plaats in de Batcave. In een feesttent op een zomerfestival zouden ze het ongetwijfeld een stuk beter doen. Het Tilburgse publiek lijkt vooralsnog niet klaar voor zoveel Brabantse folklore. Of ze zijn nog niet zat genoeg, dat zou ook kunnen. (PK)
...AND MARTIN ON DRUMS
Als vierde band vanavond mag het Tilburgse And Martin on drums zijn 'herfst' muziek aan het publiek laten horen. De band kan als beste omschreven worden als postrock met een knipoog naar Coldplay. Hoewel qua geluid en sfeer aan laatsgenoemde band kan worden gerefereerd is de band toch wat avontuurlijker. Net als Sigur Ros of Godspeed you black emperor! leggen ze traag repeterende gitaarriffs in een bed van geluid. De muziek is dromerig, maar biedt tegelijkertijd duidelijke structuur. De larmoyante stem van de zanger maakt dat het geheel wel wat pathetisch overkomt. Als de band echter versnelt en wat steviger begint te spelen weet het wel te overtuigen. Door de diverse versnellingen in ritme houdt Martin het qua dynamiek nog best spannend. Jammer dat er maar twee nummers worden gespeeld. Na bijna een half uur spelen is de tijd om. (PK)
COMMUNICATION BREAKDOWN
Dan is het tijd voor wat ongecompliceerde pop/rock. Communication Breakdown begint gedurfd met Electioneering van Radiohead, een lastig nummer om te coveren. Dat blijkt wel. Door een ongebalanceerde afstelling van het geluid komt de cover niet uit de verf. Representatief is het ook niet voor het eigen repertoire, dat is namelijk niet erg verrassend. De liedjes zijn aardig en de zanger komt oprecht over. Geen geveinsde diepgang, maar eerlijke muziek. Toch, de makke van beginnende bands binnen het pop/ rock genre wordt wederom aangetoond: probeer je maar eens te onderscheiden met toegankelijke vier akkoordenliedjes. Aan de zaal is het ook merkbaar: het optreden van Communication Breakdown is hét moment om een praatje te maken en een biertje te halen. (FV)
CONCUBIBE
Beste muziek van de avond is ongewijfeld de cross-over/metal van Concubine. Niet alleen krijgen ze het publiek het meest mee, hun nummers zitten ook het best in elkaar. Concubine beheerst het nu-metal genre prima. De funky grooves van een band als Incubus worden gecombineerd met een metal-achtig geluid. Zanger Remko Schreurs kan zowel geweldig zingen als brullen. En het goede is dat hij die twee instrumenten op de juiste momenten weet in te zetten. De nummers zijn goed van opbouw en hebben een kop en een staart. Kortom: de songs kloppen gewoon. Je vergeet je biertje zo nu en dan op te drinken en dat is altijd een goed teken. Op het laatst wordt er zelfs nog een beetje geflirt met ska en ook dat uitstapje is raak. Als er gestemd wordt is het dan ook geen verrrassing dat bijna alle handen omhoog gaan. (PK)
NEW PAR
Afsluiter New Par beweegt zich in hetzelfde muziekspectrum als Concubine. Dat creëert contrast: waar de muziek van hun voorgangers compleet is, is deze band nog niet af. Terwijl de band nog zoekt naar een eigen stijl overheerst voorlopig de mix tussen rock/metal en rap. Belangrijk daarbij is een creatieve gitarist en die heeft New Par. Zijn riffs komen echter vaak niet tot hun recht doordat de opbouw van de nummers niet geweldig is. Sommige nummers houden ineens op als ze net leuk worden. Tegen het einde speelt de band naar eigen zeggen een 'kermisnummer', dat neigt naar System of a Down. Aardig, maar deze band heeft nog veel werk te verrichten. Zanger Martin waarschuwde ons wel tevoren: "Ik hoorde Concubine vanmiddag, dat is echt goed. Wij zijn nog maar anderhalf jaar bezig en nog zoekende naar een eigen geluid." (FV)
Omdat metalcoreband Zero Blindness uitviel gaat het merendeel van de bands door naar de volgende ronde, die in april in de kleine zaal van 013 wordt gehouden. Concubine werd eerste, gevolgd door And Martin on Drums, New Par en Communication Breakdown. Voor Vermin, Indigo en Vledder is Emergenza weer afgelopen.
Emergenza niet alleen voor puistige pubers
Crossovermetal Concubine vormt hoogtepunt op eerste avond van interessante bandjeswedstrijd
Of het doel van bandwedstrijd Emergenza al bereikt is, kan worden betwijfeld. Maar de beste nieuwe band ter Wereld ontdekken is dan ook erg ambitieus. De eerste avond van bandwedstrijd Emergenza in 013 was behoorlijk gevarieerd met als uitschieter de uitstekende crossovermetal van Concubine. Het cliché dat bandwedstrijden alleen pukkelige puberbandjes aantrekken werd bovendien ontkracht.