Een nieuwe start voor de zomerfestivals met oude bekenden

Manu Chao grote publiekstrekker tijdens eerste editie

Tekst en foto's: Marcel van Leeuwen ,

Met 'Robin' Rotterdam Unlimited (RU), heeft Rotterdam een nieuw city event. In het verleden was er vrijwel elk weekend een of ander (zomer)festival of feest geprogrammeerd in de stad. In tijden van crisis en de daarbij horende bezuinigingen, hebben veel initiatieven het niet gered en zijn ze op zoek gegaan naar nieuwe mogelijkheden. Dit jaar start Rotterdam met RU een nieuwe traditie.

Onder andere Dunya, Zomercarnaval, Battle of the Drums & Poetry International hebben de handen ineengeslagen om nog wat te maken van de zomerfestivals, geconcentreerd in één massief stadsfeestje. Op het Churchillplein en op het drooggelegde Hofplein fontein zijn twee podia opgetrokken. Voor het onderdeel Dunya van dit festival werden onder andere Manu Chao op zaterdag en Skip & Die, Bazzooka's en Gotcha! op zondag uitgenodigd.

Manu Chao
Manu Chao heeft zeven jaar geleden voor het laatst opgetreden in Nederland en was in 2003 op Pinkpop een van de afsluiters. In de tussentijd is er veel veranderd. Manu Chao treedt tegenwoordig op met zijn nieuwe band La Ventura, maar is nog even fel in zijn maatschappelijke kritiek. Dat zijn fans dat ook zijn, is wel te merken aan het publiek, waar veel steunbetuigingen te zien zijn voor de situatie in Turkije. Het was best een grote gok voor de organisatie om een oude naam (om nog maar niet te spreken over Outlandish die Manu Chao vooraf ging) als hoofdprogramma te programmeren, maar de gok heeft goed uitgepakt. Het Hofplein stond vol tot aan het stadhuis met ongeveer 35.000 man. Ondanks het feestje wat gebouwd werd moet toch opgemerkt worden dat Manu Chao muzikaal ook niet alles meer is. De medley van nummers die onder één en dezelfde gitaar/bas riedel geplaatst werd laat dat al voldoende zien, om nog maar niet te spreken over de vele herhalingen van standaard teksten. Wat dit alles betreft is Manu Chao inmiddels alles behalve urgent en ver ingehaald door bands als La Pegatina. Was het feestje er minder om? Niet echt. Pogingen tot crowdsurfen waren er voldoende.

Bazzookas
De RU zondag/ vaderdag begon met de Bazzookas. Bazz en kompanen zijn inmiddels een graag geziene gast op elk festival (waar hebben ze niet gestaan?), zo ook bij RU. Kernwoorden hierbij zijn simpel, fun, skanken en een goede interactie met het publiek. Het publiek was al voorbreid op de show. De Ikea familie-kaarten waren al weer snel uit de zak getrokken, dus misschien wordt het tijd voor iets nieuws, ook al is er net een nieuwe single uit. Of in ieder geval iets nieuwers.
 

Skip & Die
Skip & Die is een beetje de vreemde eend in de bijt. Dat ze toch aantrekkelijk zijn voor het publiek blijkt wel uit de mensen die later aan kwamen lopen en bleven kijken. Toch heeftde aankondiging (Zuid-Afrikaans, Zuid- Amerikaans) een aantal mensen op het verkeerde been gezet. Voor de doorgewinterde festivalbezoeker, die Skip&Die al wat langer kent, ligt ook hier de herkenning weer vers in het gehoor. Dusook hier is nieuw materiaal gewenst. In feite is er niets veranderd met de show van september 2011 in Rotown. Toch weet Skip & Die weer te boeien met een vermakelijke show en een lekkere grondtoon.
 

Gotcha!
Zou de zoveelste reïncarnatie van Gotcha! dan wel met wat nieuws aantreden? Nee helaas. De band die ongeveer net zoveel personele wisselingen heeft gehad als Queens of the StoneAge en Kane bij elkaar, komt alleen met een nieuwe zangeres. Ook hier kunnen we echter zeggen dat we weer een vermakelijke show zien, maar echt geboeid worden we niet. Net als zoveel op dit festival is het entertainment er wel, maar de vernieuwing is ver te zoeken. Is dat een probleem? Dat ligt eraan wat je voor doelen stelt.