Weergaloos Wantijpop in het zonnetje

Veelzijdig festival om trots op te zijn

Tekst: Jet Hoogerwaard en Lodwijk Hoebens Foto's: Sandra Grootenboer, Marc de Jong en Josh van den Berg ,

Wantijpop vond afgelopen weekend alweer voor de zestiende keer plaats en het lijkt elk jaar groter en mooier te worden. Een festival met een zeer diverse programmering en dus voor ieder wat wils. Op deze zonnige zaterdag 15 juni wordt het park dus overspoeld door bezoekers. Het publiek bestaat uit jong tot oud en niet alleen mensen uit Dordrecht zelf, maar ook uit de omgeving.

Wat is er op Wantijpop?
De jonge bezoekers kunnen zich vermaken in de Kindertuin van Koning Eik en in de aangrenzende speeltuin. Muziekliefhebbers kunnen bij het Popcentrale Podium genieten van de regionale bands die aan de weg timmeren. Op het grote veld staan de grote namen op het programma, zoals de Jeugd van Tegenwoordig, Kensington, Memphis Maniacs en vele anderen. Dat alles helemaal gratis en voor niets. Voor de toiletten (prima schoongehouden, overigens) moet wel behoorlijk betaald worden en de bezoekers zijn aangewezen op het niet al te grote aanbod aan eettentjes. Het meenemen van eigen eten en drinken is overigens verboden. Maar, wat zou dat eigenlijk? Het is een geweldig evenement, voor het hele gezin. Dus we zeuren niet over deze futiliteiten. (Jet Hoogerwaard)

Kindertuin van Koning Eik
Jonge bezoekers en jonge talenten uit de regio vormen het middelpunt van de Kindertuin van Koning Eik. Het veld grenst aan de speeltuin die aan het hoofd ligt van het centrale veld, met het grote Wantijpodium daartegenover. Daardoor kunnen ouders zorgeloos genieten van de optredens op het hoofdpodium en tegelijkertijd hun kroost in de gaten houden.
In de Kindertuin kan als eerste genoten worden van kleine talenten in de dop op het gebied van zang en dans. De plaatselijke dansschool laat zien wat er bij hen allemaal aan talent te vinden is en de halve finale van Ultra KiTs vindt ook hier op het podium plaats. De finale van deze zangwedstrijd vindt plaats tijdens het Big Rivers Festival, 5 tot en met 14 juli in Dordrecht.
Na de optredens van de kindsterren is er een poppenkastvoorstelling. Tussendoor kunnen de kinderen knutselen, een ritje in de zweefmolen maken, een suikerspin of pannenkoek eten en de meiden kunnen hun haar in laten vlechten. In de struiken zijn stoere jongetjes en meisjes bevlogen bezig met het bouwen van hutten en in de speeltuin zijn de speeltoestellen bijna niet meer te zien , omdat ze vol zitten en hangen met blije, spelende kinderen. En, blije kinderen, blije ouders, toch? Zij kunnen met gerust hart een biertje of een wijntje drinken en genieten van de muziek op het grootste tuinfeest van Dordrecht. De kinderen vermaken zich namelijk uitstekend. (Jet Hoogerwaard)

Marty Graveyard & the Working Men
Het Dordste viertal van Omnivore geeft dankzij de Popschool, een initiatief van de Popcentrale, niet onverdienstelijk het startsein op het Popcentrale Podium met een stevige mix van rock,funk en metal. Toch nemen wij al vrij snel een kijkje op het hoofdpodium, waar een andere band uit Dordrecht en omgeving het Wantijpodium mag openen. The Working Men bestaat onder andere uit leden van het vroegere I Against I en hebben zich onder de naam the Working Men gevormd rondom Marty Graveyard. Al is het is nog best vroeg op de middag, het zonnetje is van de partij. Tijd voor een smakelijke streep surfrock. De single Do You Really Wanna Dance?, afkomstig van het toepasselijke debuutalbum Summer Holiday, zet aardig de toon. Kinderen en clowns op het terrein tonen aan de volwassenen hoe je moet swingen. Met de grungy inslag van Rigid Man laat de band zien dat het ook best wat ruiger kan. Die lijn wordt verder gezet met de nieuwe track Alone With Her, de begeleidende 'single' voor hun deelname aan de Popronde in september. Hier en daar wel een valse maar altijd vrolijke noot. De rake opmerkingen tussen de nummers door maken deze smetjes meteen goed. Afsluiten doet het zestal met de fijne 60's classic Do You Love Me. (Lodewijk Hoebens)

Eve's Fall
Op het Popcentrale Podium gaat het heel wat harder met Eve's Fall. Dankzij het winnen van de Band Boost finale begin deze maand heeft de band uit Delft een plekje verdient op Wantijpop. Tegenover het podium is een skateparkje neergezet waar kids hun ding kunnen doen. Handig, zo is er meteen wat meer publiek, al staan ze nog vrij ver. Geen probleem voor zangeres Liesbeth Cordia, met haar vocale bereik komt ze een heel eind. Ze zou zo de concurrentie aan kunnen met Sharon den Adel van Within Temptation. Haar band zet net zo veel kracht bij en bouwt regelmatig op richting een lekkere gitaarsalvo. Zelfs als het mis lijkt te gaan bij één van de twee gitaristen is daar qua sound niet veel van te merken. Eve's Fall beukt lekker door en onder de aanwezigheid van enkele grijze wolken is er voor de aanwezige metalfans met The Spiral en No Compassion heel wat te genieten. ''Laat die haren maar wapperen!'', aldus zangeres Liesbeth en zet het met de rest van de groep op een potje headbangen naar het einde van de show. (Lodewijk Hoebens)

Nielson
Wat een tegenstelling met Eve's Fall is Nielson. De finalist van de Beste Singer-Songwriter van Nederland bekend van de hit Beauty and the Brains maakt heel andere muziek. Een beetje Kinderen voor Kinderen muziek, in de goede zin van het woord. Hordes kinderen staan vooraan en willen na afloop van de show ook allemaal op de foto met hun idool. Nielson start rappend en eerlijk is eerlijk de flow zit er goed in. Zijn teksten gaan over hoe hij ooit is begonnen en wat zijn doelen zijn. Inspiratie voor de vele jonge toeschouwers. De jonge zanger, die een thuiswedstrijd speelt, heeft enkele nieuwe nummers die binnenkort op zijn debuut te vinden zijn. De huidige single Hoe, alleen zonder Miss Montreal, mag uiteraard niet ontbreken maar het zijn vooral de eigen gemaakte coverversies die laten zien dat Nielson heel wat in zijn mars heeft. Mede door een goede begeleidingsband komen de versies van the Lumineers Ho Hey en Doe Maar's Smoorverliefd mooi tot leven. Het publiek vindt het prachtig en Nielson geniet zelf ook met volle teugen. Een dik kwartier lang staat hij vervolgens langs de kant handtekeningen uit te delen en gaat hij op de foto met zijn fans. (Lodewijk Hoebens)
 

Handsome Poets
Na Nielson is het de beurt aan Handsome Poets op het centrale Wantijpodium. Zij zijn voormalig 3fm Serious Talents en vertolkers van de hit Sky On Fire, bekend van de Olympische Spelen. Daarnaast hebben zij nog meer bekende nummers die zij zeker zullen laten horen.
Zanger Tim heeft er zin in en oogt ontspannen, meer ontspannen dan tijdens het optreden op Pinkpop van de vorige dag. Zijn constante glimlach en beweeglijkheid werken aanstekelijk. Voor het podium wordt lekker gedanst op de pakkende, rockende nummers. Tims Engelse uitspraak laat soms iets te wensen over en de zang wordt af en toe overstemd door de muziek, maar dat zijn kleinigheden. Hun muziek is duidelijk bedoeld om mensen blij te maken en dat gaat ze prima af.
“Klaar om helemaal los te gaan?” roept Tim. Instemmend gejuich klinkt. Dus bij het nummer Blinded zweept hij het publiek op om mee te doen, de mannen en de vrouwen apart van elkaar. Waar bij Pinkpop deze interactie met het publiek ver doorgetrokken werd, sterft het bij Wantijpop een langzame dood. De Dordtenaren zijn hiervoor blijkbaar iets te gereserveerd en hebben meer tijd nodig om echt los te komen. Of misschien meer bier, dat zou ook kunnen. Al met al weten de bandleden van the Handsome Poets zeker hoe ze een goede bijdrage kunnen leveren aan de festivalsfeer.De stemming zit er nog beter in na hun afsluiter Sky on fire. (Jet Hoogerwaard)
 

Death of the Legend
Nadat Sky on Fire nog doordendert vlammen de gitaren op het tweede podium dankzij Death of the Legend. Met maar liefst drie gitaristen komen de riffs snoeihard richting de mensen die rustig nagenietend van de Handsome Poets aan komen wandelen. De Rotterdamse band heeft een vrij nieuwe line up, waaronder twee nieuwe gitaristen die meer dan aardig kunnen soleren. Denk aan Iron Maiden en je komt qua gitaarwerk aardig in de buurt. Toch is de sound moeilijker te omschrijven. We horen niet alleen pure metal maar ook grunge en rauwe rock. Het is het eerste optreden sinds een half jaar en de mannen zijn dan ook dankbaar dat ze een halfuurtje kunnen rocken. Voor het podium staan enkele gasten met ontbloot bovenlijf die beginnen te moshen. Een ware training doet zich voor wanneer enkele jongens verwoede pogingen ondernemen om een beer van een vent omver te krijgen. Op het podium zijn het vooral blije gezichten, ondanks de stevige songs die soms overkomen als een opgefokte Pearl Jam. (Lodewijk Hoebens)
 

Lefties Soul Connection
Wow! Het zonnetje dat regelmatig door de wolken breekt, bier, blije gezichten en de groovy klanken van Lefties Soul Connection op de achtergrond. Nu weten we het zeker, het ware festivalgevoel is op Wantijpop zeker te beleven!
Het park stroomt nog verder vol, de tap draait overuren en er wordt volop gedanst. En de mannen van de Amsterdamse soul- en funkformatie swingen er ook op los. Dat hun repertoire alleen maar instrumentaal lijkt te zijn, maakt helemaal niet uit. Het swingt heerlijk. Maar wacht eens even, er komt een extraatje aan! Een prachtige dame doet haar intrede, ze trekt haar mond open en blaast iedereen omver. Wat een keel! Wat een soul! Het is Michelle David, een Amerikaanse van origine die de muziek van Lefties Soul Connection completeert. Een perfecte aanvulling op het funky spel van de mannen. De organisatoren van Wantijpop hebben hier duidelijkover nagedacht, goede timing! (Jet Hoogerwaard)

Onheil
Wie elke keer van het ene naar het andere podium loopt weet soms niet wat hij of zij meekrijgt. Heb je heerlijk genoten van de zomerse vibes van Lefties Soul Connection krijg je een bak lekkere herrie over je heen op het Popcentral Podium. De heren van Onheil laten duidelijk van zich horen. De wolken leken grijzer en grijzer te worden, maar het klaart weer op. Hoe dan ook, Onheil zorgt voor de hardste muziek van de dag. Melodic Black Metal, dat is de muzikale omschrijving. ''We are Onheil en we are here to Kill Tomorrow!''. Wat een razernij! De band bestaat sinds 1999 maar is vanaf 2007 aardig vernieuwd door het samengaan van het oude Onheil met de band Martyr. Drie gitaristen en twee zangers, één met lange haren en een zonder haar, houden het publiek aardig in de tang en leveren de ene na de andere oorverdovende shred- en screampartij. Reign of Fire is één van de gespeelde tracks, maar we kunnen er beter Raining Blood van maken. Slayer! Je hoort het op elk festival wel eens langskomen maar nu komt het daadwerkelijk van pas. (Lodewijk Hoebens)

Jeugd van Tegenwoordig
Wat een belachelijke hoeveelheid hits hebben de gasten van de Jeugd ondertussen op zak. Toch lijkt het niet uit te maken wat Vjeze Fur, Faberyeyo en Willie Wartaal brengen. ''Wat gaat er nu komen Bas Bron?", vraagt Faberyeyo, wanneer Shenkie wordt ingezet. Het publiek blijft non-stop los gaan en op het podium wordt eveneens aardig gefeest. Terwijl Pinkpop the Opposites heeft, geeft de Jeugd van Tegenwoordig een dik feestje op Wantijpop. ''Wie kan er hier vissen?'', stelt WiWa. ''Hang, hang hengel at a Bitch'' gaat het vervolgens verder. Het publiek doet mee, Baas bron zet de bekende beats extra dik aan en start Watskeburt. ''Twee gezichten, één formule...", perfect om over te gaan naar de nieuwste single De Formule. Deze wordt echter netjes voor het einde bewaard. Geen probleem, in de tussentijd vliegen de kleppers ons om de oren: Get Spanish, Hollereer, Voorjekijkendoorlopen, Sterrenstof. De jongens zouden het met twee vingers in de neus kunnen brengen, maar dit is alles behalve het geval. Ze bouwen mee aan een feestje, ravotten ondertussen, flesje alcohol erbij... Het volle veld doet alles wat gevraagd wordt. Het ene moment creëren ze een enorme circlepit, later hakt men er flink op los en duiktjeze Fur het publiek in. Faberyeyo kondigt kostelijk Willie Wartaal aan als voormalige kindster, onderbroekmodel en sokken enthousiast. Met deze reputatie komt deze donkere jongen net ietsje harder. Wat een feest en dan moet Kensington komen. (Lodewijk Hoebens)
 

Kensington
Dat Kensington het kan, dat wisten we al. Niet voor niets hebben zij zo veel 3fm Awards in ontvangst mogen nemen. Daarnaast hebben zij onlangs nog een weergaloos optreden gegeven in Dordrecht, in Bibelot. Maar blijven ze ook overeind met de reis naar Landgraaf in het vooruitzicht, waar zij de derde dag van Pinkpop zullen openen? Zijn ze niet te zenuwachtig? Nee, zenuwen zijn nergens voor nodig. De show staat als een huis en dat weten ze. Dus is er genoeg ruimte om te spelen met het publiek. En het publiek laat met zich spelen. Er wordt luidkeels meegezongen met Keep Your Head Up van Ben Howard enmensen omhelzen elkaar op verzoek van de gitarist. Alser aan het publiek wordt gevraagd om te gaan zitten, neemt iedereen, ongeveer tot aan de helft van het veld, braaf plaats op het platgetrapte gras. Tja, Schapekoppen, zoals Dordtenaren genoemd worden, zijn nu eenmaal bekend om hun kuddegedrag. Wel gemeen van de heren om juist als er veel mensen zitten Let Go in te zetten, wantmen weet niet hoe snel overeind te komen om mee te springen!  Aan het einde van de show laten de mannen de gitaren nog even flink gieren, ramt de drummer nog even hard op de drums en de zanger op het keyboard. De lichten verblinden je ogen en dan verlaat frontman Eloi met een handkus het podium. Eén ding is zeker: ze zijn goed warmgedraaid voor Pinkpop! (Jet Hoogerwaard)

Inmiddels is de avond gevallen en gaan we richting het einde van de best bezochte editie van Wantijpop. Wat wil je dan ook met zo veel lokale en nationale topacts. De afsluiter van het Popcentralepodium is zelfs semi-internationaal. Dreadless heeft al verschillende incarnaties gehad in het twaalf jarige bestaan. Vanavond staan ze met maar liefst elf leden op het podium. Zanger Billy staat tussen de zangeressen Bibi en Diana, die soul gooien in de zomerse liedjes Het publiek gaat helemaal los op de reggae ritmes, de blazers zorgen voor extra ontspannende klanken. Alles in de naam van Jah. ''Are there any Rastaman Lovers tonight?'' Sommigen voelen zich aangesproken en shaken er lekker op los. Jong en oud vermaken zich en de hele mensenmassa verplaatst zich na afloop naar het hoofdpodium waar de Memphis Maniacs het festival op hun manier afsluiten. De band is gehuld in kostuums met luipaardprints en zet de boel in lichterlaaie met hun aanstekelijke combi van diverse door elkaar gespeelde hits. Maakt niet uit welk genre, als het maar swingt! Zo horen we AC/DC's Whole Lotta Rosie in de mix met de danceklassieker Poing en A-ha's Take on Me. Noem het kitsch, het is knap om dit als band voor elkaar te krijgen. Het publiek is het daar helemaal mee eens. Zingend en springend davert het hele Wantijpark naar een bevredigend einde toe.