Toen de Go Back To The Zoo show in Rotown werd aangekondigd ging de kaartverkoop als een speer. Zo snel dat het binnen de kortste keren was uitverkocht en dat ze een extra show bijboekten. Zaterdag 19 en zondag 20 februari staat dus volledig in het teken van Go Back To The Zoo. Nu maar hopen dat ze niet de dieren in Diergaarde Blijdorp een serenade geven, maar dat ze het dak van Rotown eraf blazen. Na festivals als Eurosonic/Noorderslag en Lowlands komt Pinkpop nu ook langzamerhand dichterbij voor deze vier jongemannen. Je kan niet om de band heen, want zelfs in reclames hoor je hun muziek. Het moge duidelijk zijn dat het hard gaat met deze band. Nog even en ze zijn te groot voor Rotown. Of zijn ze dat stiekem al?
Rotown is stampvol en vooraan komen wordt een lastige klus als je later bent. Als de bandleden het podium opkomen klinkt er applaus en enthousiast gegil. In oktober stond de band ook al in Rotown en ze kunnen blijkbaar geen genoeg krijgen van deze locatie. De band opent met 'Fuck You', die vrolijker klinkt dan de titel aanduid. In de clip vliegen de gebroeders Hieltjes elkaar in de haren, maar vanavond gaat het er een stuk braver aan toe. Het album 'Benny Blisto' is zeer goed ontvangen door media en publiek. Vanavond komen ook oudere nummers voorbij die niet op het album terecht zijn gekomen. Waarom ze niet op het album staan is een grote vraag, want het zijn ook weer steengoede nummers. 'Smoking On The Balcony' en 'Change' staan wel als B-kant op eerder uitgebrachte singles.
Het eerste nummer dat luidkeels wordt meegezongen door het publiek is eerste single 'Beam Me Up'. De indiekindjes vooraan, inclusief veters in het haar, hebben de avond van hun leven, maar heeft de band dat ook? Misschien hebben ze iets teveel gespeeld de afgelopen tijd, want de spontaniteit is er een beetje af. Dit deert het publiek niet, want die zingen en dansen vrolijk mee. Misschien is het tijd voor wat variatie in de set, want ze hebben al een lange tijd dezelfde set. Er komt een nieuw nummer voorbij waar zelfs bassist Lars meezingt, die normaal nooit op zang te horen is. Een leuk nummer, maar niet zo catchy dat het in je hoofd blijft zitten. Ze zijn nu volop aan het touren, dus hebben nog alle tijd om aan eventuele nieuwe nummers te sleutelen. 'Hey DJ' knalt ook en wordt ook luidkeels meegezongen. Opvallend is dat vooral de hits worden meegezongen, terwijl er ook nog andere goede nummers op het album te vinden zijn. Heeft het publiek de cd niet of durven ze niet mee te zingen?
Afsluiter 'Electric' is toch wel de grootste hit van de band tot nu toe. Slim om dit nummer als laatste in de set te plaatsen, want veel mensen wachten natuurlijk op dat bekende nummer. Helaas blijft het publiek braaf en houden ze het bij meezingen, terwijl bij andere Go Back To The Zoo shows regelmatig wordt gesprongen op dit nummer. Halverwege het nummer wijst zanger Cas iemand aan uit het publiek en vraagt diegene om op het podium te komen. Het is Pablo van DeWolff die dacht rustig een show te bezoeken, maar binnen de kortste keren was hij op het podium een heuse gitaarbattle aan het houden met gitarist Teun. Deze spontane actie blaast bijna het dak van Rotown.
Een toegift was leuk geweest, maar helaas was dit het einde van de set. Door al het gitaargeweld was de speeltijd waarschijnlijk voorbij. Bijna alle nummers van 'Benny Blisto' zijn voorbij gekomen, behalve 'House On Fire' en 'I Lov It'. Het meezinggehalte was vooral hoog bij hits als 'Electric' en 'Beam Me Up'. Go Back To The Zoo is een band die niet veel hoeft te doen om het publiek voor zich te winnen. Kom maar op met de volgende tien albums.