Dagboek van een muzikant

"De Gast Met De Geschoren Wenkbrauw"

Tekst: Esther Hogervorst ,

Ook deze maand deelt Esther Hogervorst met ons het lief en leed van haar leven als muzikant. Ze is drumster van de meiden punkrock band QueenBee en houdt voor 3voor12/Rotterdam bij wat het harde Rotterdamse muzikanten-leven zoal brengt.

"De Gast Met De Geschoren Wenkbrauw"

Soms is het gewoon pokken koud pokken weer en soms moet je dan spelen. Soms  moet je met het OV. Nu is de combinatie pokkenweer en OV niet altijd zo’n beste in ons fijne landje. Voeg daar 7 kilo bekkens om je nek aan toe en er is nog meer pokken dan alleen de kou en het weer.

Gelukkig waren we met de halve band plus aanhang dus wij in het  holst van de nacht richting station. Het moet een mooi gezicht geweest zijn stelletje verzopen katten als we waren. Hoe blij waren we dan ook niet toen we lekker knus op een bankje op het station konden gaan zitten. Ineengedoken tegen de striemende regen nog een sigaretje roken en een laatste meegesmokkeld biertje drinken!

Dit idyllische tafereel werd echter ruw verstoord door De Gast  Met De Geschoren Wenkbrauw. Heel stoer kwam ie aanlopen of nee, eerder waggelen. Hele grote broek, heel veel bling –bling, omgekeerd petje, base-ball jack en zo’n mooie in reepjes geschoren wenkbrauw.

“Hebbie een sigaretje?”  vroeg hij en wij, melig door het weer en de kou, overmoedig door het vet coole optreden en getergd door ons slechte gevoel voor humor zeiden vanachter ons zelf gecreëerde rookgordijn: “Nee, wij roken niet.”

Nu dat vond De Gast Met De Geschoren Wenkbrauw niet leuk, ondergetekende was al bezig een sigaret voor hem uit een pakje te futselen, ik ben ook de kwaadste niet, maar De Gast was al bezig met een bedreigende balts-achtige dans die waarschijnlijk karakteristiek is voor het uitten van woede bij zijn soort. Mij werkte het op de lachspieren en toen ik hem een sigaret gaf kreeg ik een muntstuk naar mijn hoofd gegooid en kreeg ik te horen dat ik een ‘vuile hoer’ was…
En ik wilde alleen mijn medemens  maar fêteren op een rokertje!!!

De mannen die ons escorteerden op de niet hoerige manier lieten dat natuurlijk ook niet over hun kant gaan. Gelukkig had De Gast Met De Geschoren Wenkbrauw een redelijk ‘down to earth’ vriend. Hij trok De Gast Met De Geschoren Wenkbrauw weg en zij: “Doe normaal man! “ Hij wierp een blik op onze instrumenten en voegde daaraan toe:  “Het zijn muzikanten!” 

Wijze les 1: muzikant zijn is goed voor je gezondheid
Wijze les 2: zeggen dat je niet rookt niet…

Gelukkig konden we ongeschonden onze weg vervolgen , kwamen heelhuids thuis en leefden we nog lang en gelukkig.