Als eerste band van de avond stonden the Murderburgers op het podium. Ze hadden duidelijk zin hun tour met the Priceduifkes en knalden er meteen op los. Deze Schotten, Glasgow om precies te zijn, deden me heel erg denken the Lillingtons en raakten dus de juiste snaar! Hoewel het plat Schots tussen de nummers door hilarisch grappig klonk maar weinig verstaanbaar was, bleven een aantal nummers in mijn hoofd hangen als gare spaghetti aan de muur. ‘Oloha, you suck!’ en ‘I hate my job’ zijn voorzien van prima harmonietjes op een laag van stevige poppunk. Zo speelden ze trouwens een hele set weg dus de BBQ begon al goed op temperatuur te komen.
Na Schotland was het de buurt aan België. The Priceduifkes hadden een paar enthousiaste fans meegenomen die boel lekker opzweepten. De mannen raasden in hoog tempo raasden door hun set heen en zo hier en daar liet het publiek haar dans-moves zien. Ik denk dat de tour van deze twee bands een wild avontuur zal worden want the Priceduifkes speelden alsof hun leven er vanaf hing. En dit was pas de derde avond van hun Europese tour.
De stemming zat er goed in en het was de beurt aan the Accelerators. Inmiddels stond het Watt café vol en zetten the Accelerators de tent op z’n kop. Er werden veel nummers van hun debut full lenght gespeeld. De plaat kwam een paar maanden terug uit op het fameuze Stardumb Records en bevat de nodige meesterwerkjes. Ook the Accelerators gingen na vanavond drie weken door Europa touren en ze hebben er inmiddels al aardig wat showtjes opzitten. En dat is te merken! Zo werden we dan ook getrakteerd op een superstrakke show en de ene na de andere kraker werd op onze trommelvliezen losgelaten. The Accelerators hebben eigenlijk alle ingrediënten die je in een punkband zoekt. Ox heeft een lekker rauwe zangstem, Erik AC kan Marky Ramone makkelijk bijbenen en Sander Wander en Marlon Stringslayer leggen een paar vette riffs en back-ups neer. Ga dit zien mensen!
Nu the Accelerators mijn BBQ verhaal op maximale temperatuur hebben laten komen, konden the Apers op hun release feestje nog maar één ding doen…. Vlammen! En dat deden ze dan ook. Inmiddels weer als punkrock 3-piece, maar daar zal ik het niet over hebben. The Apers waren blij om na een Amerikaanse tour weer thuis te zijn en schoven dat niet onder stoelen of banken. Maar wat wil je als er in het volle café vrolijk wordt gecrowdsurfed en luidkeels wordt meegezongen? Tussen de nummers door had frontman Kevin Aper gelukkig weer het hoogste woord en zorgde hij voor de nodige grappen en grollen. Semi-klassiekers zoals ‘the Grim Reaper’ en ‘Almost Summer’ werden afgewisseld met nummers van de nieuwe release. Na de ‘Reanimate my heart’ release, persoonlijk mijn favoriete Apers plaat, klonken de nummers van ‘You are only as strong as the table you dance on’ ook wat donkerder, zoals op ‘Reanimate’. Deze de vijfde full lenght van de Rotterdammers ging dan ook gelijk de strijd aan voor ‘beste Apers plaat’. Hoogtepunt van de avond was in mijn ogen ‘Whatever it takes’. Na een aantal toegiften speelde Ox Accelerator nog even mee met een tweetal Ramones covers wat een prima afsluiting van een mooie releaseparty was. Na de laatste akkoorden nog snel even een bezoekje aan de merchandise stands. Zo gingen we niet alleen naar huis met een goed gevoel maar ook met de nieuwe Apers plaat, wat andere CD’s en een paar t-shirts. Lekker nog even uitbuiken op de bank en de herinnering aan een mooi avondje punkrock in de 010.