In een nog wat leeg Watt Café is het deze avond eerst de beurt aan Mark Lotterman, die voor de gelegenheid zijn band heeft thuisgelaten. Zichzelf begeleidend op afwisselend gitaar en zijn trouwe orgeltje blijkt dat hij zijn nummers ook zonder strak spelende band prima neer kan zetten. Het geheel is wat ingetogener dan we van Mark gewend zijn en het ontbreken van de vaak erg grappige gesprekjes met de band is toch een beetje een gemis. Maar ja, je kunt nu eenmaal niet alles hebben.
Desondanks maken de tragikomische liedjes over scheten, zwangerschappen en Puttershoek dat mijn avond alvast niet meer stuk kan. We worden zelfs nog getrakteerd op een prachtige cover van Jeroen van de Boom. ( “Wie had dat gedacht..?”) Ondanks dat het nog steeds vrij leeg is in de zaal, wordt er zichtbaar genoten.

Dan is de beurt aan Woost. Deze Tilburgse formatie, op tournee vanwege hun derde cd ‘Welcome to Teleskopia,’ welke onlangs verscheen. Wat volgt is nog het beste te omschrijven als een mix tussen Radiohead, Foo Fighters, Muse en de Deftones, met een stem die mij nog het meest aan Josh Homme van QOTSA doet denken.
Lekker uitgesponnen sfeervolle ‘geluidslandschappen’ met stevige rauwe uithalen.
Energiek, dynamisch, inventief en vooral volenthousiast wordt er gespeeld, waardoor enkele mensen bij de afsluiter, de single ‘Teleskopia,’ voorzichtig (heel erg voorzichtig) toch maar een dansje wagen. De band is volgens hun website een viermansformatie, maar wordt op deze avond deels bijgestaan door een jongen die het  grootste deel van de tijd dat hij op het podium zit een beetje verveeld voor zich uit zit te staren en de rest van de tijd in de weer is met een laptop en een joystick, grappig om te zien, zeker omdat de rest van de band zeer beweeglijk is. Een frisse jonge band die het best nog wel eens zou kunnen gaan maken.  

Tja en om elf uur op een vrijdagavond zit er dan, na opgewarmd te zijn door twee geweldige optredens, niets anders meer op dan je te storten in de waas die zich het Rotterdamse uitgaansleven noemt.