Bij binnenkomst in de grote zaal van Waterfront springt vooral de nieuwe rookruimte naast de bar in het oog. Erg fijn (voor zover rookruimtes fijn kunnen zijn), want het was eigenlijk al te koud geworden voor de picknicktafels langs Waterfront die voorheen als rookplek fungeerden.
Het voorprogramma is al bezig. Noizboiz, een collectief uit onze havenstad, beschrijven zichzelf als de pioniers van de Nederlande grime. In praktijk klinkt het merendeel van de nummers echter iets te Partysquadesque; te standaard beats en te makkelijke rhymes. Toegegeven, het blijkt wel genoeg om de halfvolle Waterfront een beetje op te warmen voor de hoofdact.
Na een korte pauze verschijnen ze op het podium; Kubus achter de draaitafels en BangBang met een mic. De zaal is inmiddels redelijk gevuld en bijna onmiddellijk vormt zich voorin een pit. Na een nummer of twee heeft BangBang zich van zijn shirts en pet ontdaan en staat hij in zijn ondergetatoeëerde blote bast te rappen: “These ain’t just tattoo’s/ They are warning signs/ We’re cool/ But beware of the dog!”
Het geluid is erg goed vanavond; BangBang is verstaanbaar en de beat is hard. Des te meer zou je je afvragen of het publiek wel Engels verstaat als BangBang Lips het podium op roept. Lips is een vrouwelijke mc, die onlangs heeft getekend bij BangBang’s label Dog’s Bollocks. Vanavond spit ze een verse die eerder te horen was bij 101 Barz en waarvan de kernboodschap “Ik heb chlamydia!” lijkt te zijn. Om de één of andere reden krijgt ze toch een applaus, naar mijn mening was dit intermezzo echter een onnodige onderbreking van een goede show.
Iets meer dan een half jaar terug stonden de mannen ook al in Waterfront, en sinds die tijd is er eigenlijk geen nieuw materiaal van het duo uitgekomen. De setlist is dan ook niet veel anders, wat voor weinig verassingen zorgt, maar tegelijkertijd garandeert dat het publiek de nummers vrolijk mee kan rappen. Tracks van zowel het debuutalbum ‘Learning Curve’, als zijn opvolger ‘Pie and Mash’ komen voorbij.
Als BangBang na ‘Stop The Problems’ de mensen bedankt en van het podium verdwijnt, heeft het publiek nog niet genoeg gehad. “We want more!” schalt het door de zaal en niet lang daarna verschijnt het duo weer op het podium met een korte toegift waar de zoveelste pit van de avond ontstaat; een goede afsluiter van een dope show.