Oktober. Oktober staat bekend als de wijnmaand. Oktober is ook de maand waarin de bladeren verkleuren en hun strijd tegen de zwaartekracht opgeven. October, in het Engels dus, is de tweede plaat van U2. Oktober is nu ook de titel van het nieuwste album van Bløf. Als deel één van een tweeluik kwam het, hoe toepasselijk, ook uit in de bewuste maand.
Buiten waait een wind waar ze in Zeeland misschien meer aan gewend zullen zijn, maar binnen in Watt is het een drukte waar de Rotterdammer niet meer van opkijkt. Nu is dit voor de heren van Bløf ook bijna dagelijkse kost en hebben ze voor wel grotere massa’s gestaan. Bijna elf jaar na hun nationale doorbraak boeken ze succes op succes. Nee, Oktober betekent niet dat Bløf in de herfst van haar bestaan zit.
En dat blijkt op het podium. Hoewel er rustig geopend wordt, knalt als derde nummer al de eerste hit uit de speakers. ‘Harder Dan Ik Hebben Kan’ wordt luidkeels meegezongen en het publiek mag het zelfs even overnemen van de band. Een sterk in leeftijd variërend publiek overigens. Bløf kan rekenen op fans van in de zestig, maar een meisje van hooguit vier jaar oud danste ook lekker mee op de schouders van haar vader.
De setlist bestaat voornamelijk uit nummers van het nieuwste album en flink wat hitsingles. Niet zo vreemd, want het viertal uit Middelburg heeft een dusdanig imposante erelijst dat daar gerust een hele avond mee gevuld kan worden. Deze ervaring uitte zich in de muziek en zang. De nummers klinken vanavond alsof iemand de cd-speler heeft aangezet. Zanger Paskal Jakobsen durft wat vele zangers uit de weg gaan bij een live optreden. Hij zingt, en haalt, ook de hoge noten. ‘Holiday In Spain’, waarbij de zang van Adam Duritz (Counting Crows) verdienstelijk wordt waargenomen door toetsenist Bas Kennis, is de afsluiter van de reguliere set.
De eerste toegift begint geheel unplugged. De linkshandige voorman van Bløf staat alleen vooraan op het podium, buiten bereik van iedere microfoon. Of het de bedoeling is dat ook de acoustische gitaar onversterkt is vraag ik mij af. Het grootste gedeelte van dit nummer ontgaat mij overigens. Ik sta namelijk achter in de zaal en laat dat nu net de plek zijn waar mensen het nodig vinden om luidruchtig conversaties te voeren. Mijn oren zijn, door een verkoudheid, sowieso al niet op volle ontvangststerkte, waardoor deze draadloze performance mij enkel visueel is bijgebleven.
Na ‘Dansen Aan Zee’ verlaat de Zeeuwse formatie nogmaals het podium om nog eenmaal terug te keren. Daarna is het avondje Bløf, na ruim twee uur spelen, echt over. De fans lopen met een glimlach de hagelbui in.
Het tweede deel van het nieuwe album verschijnt in april 2009. Welke naam dit schijfje zal gaan dragen zal ik niet verklappen... Degenen die voor deze show niet het geluk hadden aanwezig te kunnen zijn: in maart staat Bløf in De Doelen, als onderdeel van de theatertour.