De Rotterdamse driemansformatie The Machine mocht het publiek opwarmen. In alle opzichten zijn ze een jonge band te noemen; jonge gasten die sinds 2006, oorspronkelijk met vier man, aan de weg timmeren. Hun eerste album is afgelopen december uitgekomen. Muzikaal gezien deden ze mij die avond denken aan stonerlegende Kyuss, met lange muzikale stukken met naar mijn idee veel improvisatie. Qua zang was het op z’n tijd wat minder, maar het niet bepaald optimale geluid in Baroeg kan daar zeker van invloed op zijn geweest. Vervolgens bestegen de vier mannen van Floodstain het podium. Aan deze band uit Hellevoetsluis was duidelijk te horen dat ze toch enkele jaartjes meer meedraaien dan hun voorgangers; het was allemaal net wat strakker, ook wat zang betreft. Het slechte geluid bleef echter een rol spelen en zou dat helaas de rest van de avond blijven doen. Minpuntje van Baroeg. Desondanks was het zeker geen verkeerd optreden. Onvervalste stonerrock met Queens of the Stone Age invloeden en vooral ook een duidelijk aanwezig metalgehalte. Daarna was het alweer tijd voor Wallrus. Ook deze vier rockers komen uit Rotterdam en ze voelden zich duidelijk thuis. Niets was er op het optreden aan te merken, misschien toch ook omdat we hier met een band met vrij veel ervaring te maken hadden. Ze hebben namelijk al enkele albums en EP’s op hun naam staan. Verder was dit optreden een compleet andere ervaring dan de vorige twee. Doordat zanger Rob Rietdijk af en toe zijn mondharmonica tevoorschijn haalde en door zijn meer melodieuze zang heb ik het gevoel dat deze band de “stonerblues” uitgevonden heeft. Tenslotte, last but not least; Zeus. Pas sinds 2003 bestaan ze, maar deze vier mannen hebben al twee albums op hun naam staan en om niet te vergeten, naast talloze optredens in eigen land, een optreden in de legendarische rocktent CBGB’s in New York. Alle podiumervaring wierp deze avond duidelijk zijn vruchten af: het was een erg strak optreden. Muzikaal deed het zeker denken aan namen als Led Zeppelin, Black Sabbath en Soundgarden, vooral omdat Jeroens stemgeluid erg klinkt als een jongere Chris Cornell (ex-Soundgarden). Het publiek smulde er in ieder geval van en de toegift werd dan ook erg in dank afgenomen. Je kunt er wel van uitgaan dat iedereen tevreden en met flink getrainde headbangspieren naar huis ging.