Lucky Fonz III kondigde zelf zijn voorprogramma aan: de uit Wales afkomstige, maar in Schotland wonende Davie Lawson. Deze speelde vervolgens een erg sterke set van een half uur. Hij bleek gezegend met een stem die klinkt als een kruising tussen Luka Bloom en Fionn Regan. Ook klonk er af en toe een Amerikaans aandoende knauw in zijn uithalen door, die de liedjes iets extra’s meegaf. De mooi verhalende liedjes kwamen erg goed aan, met als hoogtepunt het aangrijpende ‘Mama’. Wát een prachtliedje! Maar zelfs met een liedje over een karaokebar in Amsterdam wist hij te ontroeren. Davie Lawson legde de lat dus gelijk behoorlijk hoog. Na een korte pauze was het dan de beurt aan Lucky Fonz III. Meteen wist hij het publiek voor zich te winnen met zijn innemende persoonlijkheid en een flinke dosis humor. Maar, daarna ging het een beetje mis. Dat zijn stem behoorlijk onvast was nam je nog wel op de koop toe, maar bij opener ‘Once I was a lady’ viel ineens ook op wat een verschrikkelijke Engelse uitspraak de sympathieke songwriter heeft. Echt tenenkrommend! En dat is zo zonde, want je moest je er echt toe zetten om hier doorheen te luisteren. Het deed enorm veel afbreuk aan de vele sterke liedjes die hij over het publiek uitstrooide. Het eerder genoemde ‘Once I was a lady’, het sobere ‘Jane on the roof’ en het mooi uitgesponnen ‘The Island’ zijn stuk voor stuk pareltjes. Maar met name in deze rustige liedjes viel de slechte uitspraak ontzettend op. Bij het uptempo ‘All my days’ luisterde je er veel sneller doorheen, al was het maar omdat het publiek de refreinen mee mocht fluiten. En ook op het sterk aan ‘When I’m sixty-four’ herinnerende Beatles-deuntje ‘Around the backdoor’ kwam Lucky Fonz III weg met zijn uitspraak. Sowieso brachten deze twee luchtigere deuntjes wat verlichting in het geheel. Twee sets van bijna drie kwartier aan ingetogen en soms zwaar aangezette Lucky Fonz III liedjes bleek toch echt iets teveel van het goede. In de toegift herstelde hij zich gelukkig met het geinige ‘Ik heb een meisje’, waarin ook zijn gevoel voor humor goed naar voren kwam. De Paradijskerk bleek de ideale locatie voor de singer-songwriter. Meerdere keren liet hij zich dan ook lovend uit over de prachtlocatie. Lucky Fonz III is absoluut een talent die prachtige liedjes kan schrijven, maar om hem een van de grote singer-songwriters van Nederland te noemen is misschien toch (nog) iets teveel eer.