De eerste band die dit ondervond was New Morality, een stevige hardcore band uit de omgeving van Arnhem. Rond 8 uur stonden deze heren gepland en toen ze eenmaal begonnen waren ze bezig voor zo’n 50 man. Niet echt veel dus. Dit mocht de pret echter niet drukken, de heren hadden er zin in en vooral hun zanger was aardig opgefokt, wat de muziek niets dan goed deed. Mij kon het in ieder geval bekoren maar op de ‘dansvloer’ van de Baroeg bleef het aardig stil. Een band die normaal wel de voeten van vloer krijgt en het publiek als dolle honden weet op te fokken is de Hoofddorpse band Samaritan. Toch kregen ook zij het Rotterdamse publiek niet mee. Aan hun show lag het echter niet, deze was namelijk strak en zelfs de nieuwe nummers hadden kunnen zorgen voor een wat leuke danspasjes van het publiek, dat er jammer genoeg geen zin in had. Tegen het einde was op de gezichten wel af te lezen dat de band niet tevreden was met de show en/of reactie. Het is jammer dat het publiek deze band niet meer support gaf want dat hebben ze meer dan verdient. Misschien dat een internationale band, in dit geval For The Glory uit Portugal, op meer support kon rekenen. En dat konden ze. De eerste danspasjes en sing-a-longs waren een feit. Zou het liggen aan de bekendheid van deze band of zijn internationale bands gewoonweg interessanter om naar te kijken voor de Rotterdamers? Ik weet het niet, maar ik kan niets dan lof uitspreken over deze band. Voor mij waren deze heren, die een potje moderne hardcore spelen, dan ook de band van de avond. Het kon mij goed bekoren en zo te zien ook de anderen. Toch bleken de meeste mensen, zo’n krappe 100 man die tegen deze tijd in de zaal stonden, te zijn gekomen voor de headliner van deze avond: Kickback. De misschien wel meest negatieve hardcore band die ik ooit heb gezien. Ze komen uit Parijs en haten iedereen, althans dat is wat ze laten merken. Met ‘speeches’ die bestaan uit: “Bla, bla, bla, FUCK YOU, bla, bla, bla” en “Go home, we don’t like you” lijken ze ook niet blij te zijn dat er mensen zijn op komen dagen. Toch houd dit niemand tegen en rekent men hier al op. De voetjes gaan van de vloer, de band is opgefokt en een opstootje blijft niet uit, maar dit blijkt te horen bij deze band. Voor mij is het allemaal teveel van het goede of moet ik zeggen slechte. Het is gebleken dat men in Rotterdam toch niet zo loyaal is tegen bands van buitenaf, of het ligt aan het feit dat deze show op een donderdag was. Ik weet het niet, maar ik hoop dat het met No Turning Back in de Baroeg wel voller is.