Eigenlijk was ik niet op de hoogte van het voorprogramma, de eveneens Amsterdamse band Moss. Zij brengen begin februari hun album uit via Excelsior, dus dan zijn de oren extra gespitst. Excelsior staat nog steeds voor een bepaald soort bands, en aan die normen voldoet Moss perfect: kleine liedjes, op de Beatles gestoeld as usual en een presentatie op t podium die weinig spannend is. Desalniettemin altijd goede liedjes en zeer goede (samen)zang. Ik zou het zo thuis opzetten maar live voegt het niet echt veel toe. Het is echt retedruk in Rotown, en het is zaterdagavond, misschien niet de perfecte avond voor een toch vrij ingetogen band als Coparck. Het lijkt dan ook alsof men meer uitgelaten is om het feit dat het zaterdagavond is dan dat Coparck weer eens in Rotterdam speelt. De vorige keer dat ik de band hier zag was hun tweede album net uit; Few Chances Come Once In A Lifetime. Inmiddels is hun derde langspeler uit en vorige week landelijk gepresenteerd op Noorderslag. Met een nieuwe platenmaatschappij (V2), een goed management (Rotterdamse Arjo Klingens, ook bekend als La Kidda) een voortreffelijke PR campagne (er werd een ware Coparckkrant gemaakt), moet Coparck nu toch echt gaan doorstoten, zou je zeggen. Het optreden begint met een aantal nummers van de nieuwe plaat, die ik nog maar een paar keer heb gehoord. Het viel me al op dat de nummers wat luchtiger zijn dan voorheen, minder melancholisch. Het is flauw om te zeggen maar pas als het nummer The World Of Tomorrow (van de tv-reclame) gespeeld wordt, komt de zaal een beetje los. Voor de rest van de tijd is het keihard werken om de aandacht van het publiek te krijgen. Zanger Odilo vraagt zich hardop af wat al die mensen toch te bespreken hebben. Hij heeft gelijk, ik heb het niet vaak zo rumoerig meegemaakt als vanavond. Toch bekruipt met het gevoel dat de songs van de derde plaat het publiek gewoon niet zo pakken als de steengoede liedjes die op het tweede album stonden. Verschillende mensen die ik na het concert spreek hebben datzelfde gevoel, en dat is jammer want Coparck blijft nog steeds een goede band en verdient het om groter te worden. Maar ja uiteindelijk draait het toch om de kracht van de liedjes! Misschien dat het bij een volgend album weer raak is, en laten we hopen dat ze dan op een zondag in Rotown staan want dat is toch meer een Coparckdag dan de zaterdag...