Wie beheerst in deze tijd nog de dubbelloops zuigmondharmonica-techniek, het kniebuigend orgel beroeren en het zeurzingen? Jawel, Harry Merry. Met zijn vermakelijke teksten, maar bovenal zijn te gekke performance en uitstraling, laat hij zijn publiek een kriek lachen. Voor diegenen die wel eens zouden willen trippen, maar geen drogerende middelen tot zich nemen. Of voor diegenen die het wat rustiger aan willen doen met risicovolle genotsmiddelen, maar het effect niet willen missen, is Harry Merry een uitkomst. In zijn matrozenpak en met een donkere brunettepruik op het hoofd speelt/zingt Harry Merry liedjes, die al gauw door hun eenvoud, in de hersenen blijven kleven. Harry probeert niet mooi te zingen. Hij draagt emoties over, die herkenbaar en niet al te ver gezocht zijn. Kwetsbaar als Herman Brood staat hij achter zijn orgel. Vanonder zijn pruik draaien zijn ogen honderdzestig graden heen en weer, om te kijken of iedereen zich vermaakt. Een optreden van Harry Merry is een verademing. Met de ongeremdheid van een kind, maar de muzikaliteit van een conservatoriumklant speelt hij muziek waar niet bij nagedacht hoeft te worden. Die je gewoon overkomt en zo direct raakt dat je de controle over je lachspieren verliest. Tip: Ga naar een optreden van Harry Merry, alvorens je de The Shunt-schijf koopt. De emoties zijn pas echt te begrijpen, wanneer je Harry Merry live hebt mogen aanschouwen en beleven. Waarom de zesnummerige cd The Shunt dan toch een aanrader zou kunnen zijn? De cd is een waardig souvenir voor de concertherbeleving. Zodra je de cd draait, flitsen beelden van het optreden over je netvlies. Niets is zo leuk als maniertjes van Harry herhalen. En dan is daar nog de rits namen die, op de cd The Shunt, in Harry’s Satisfied Choir meezingen, zoals Elle Bandita, Love-Annick, Mandy Struijk, Nico Beemster (beide Mindscan), Bruno (Stöma) en Leen Steen. Het concert > Na een meesterlijk optreden van Stöma (eigenlijk zou Doodoo’s Coffee spelen maar gitarist Nanko was ziek), presenteert Harry Merry met verve zijn tweede cd; The Shunt. Als een op hol geslagen draaiorgel speelt hij nummers van zijn nieuwe uitgave en van de cd daarvoor. Bij het doven van het licht vraagt Harry Merry zich af of dit nu ook betekend dat het optreden in WORM ten einde is gekomen. Om zijn fans niet langer in het ongewisse te laten, speelt hij nog één laatste liedje in het donker. Harry Merry om geen genoeg van te krijgen.