Als er de laatste jaren een genre is geweest waar zoveel nieuwe artiesten om de hoek kwamen kijken was het wel post-rock. Niet zo erg want het genre zit zeker in de lift maar zoals alles dat iets teveel langs begint te komen is soms ook originaliteit ver te zoeken en gaan bepaalde albums saai klinken. Als dan ook nog een van die nieuwere bandjes komt kijken in Rotown om voor het eerst in Nederland te spelen zal ik meteen merken of dit een van die bands met toekomst is of een optreden dat ik niet lang zal herinneren. Dit jaar heb ik al twee maal eerder te maken gehad met post-rock bandjes in Rotown, de Nederlandse band We vs. Death die de trompet in het geluid verwerken en Red Sparowes die een mooi en passende wand aan visuals meebrachten. iLiKETRAiNS wist precies die twee aspecten ook mee te brengen, en nog wel in één persoon ook. Geen visuele set die door middel van play en stop achter de band verschijnt op het projectiedoek, nee… een van de bandleden stond zelf bij een oude diaprojector de dia’s op maat door te klikken en zo nodig ook de nieuwe reeks dia’s erin te stoppen. Dit was tevens ook het bandlid dat af en toe de trompet tot zijn mond nam om het geluid van de band te versterken. De mannen uit Leeds kwamen het podium op in uniform wat ze een statige look gaven. Zo stemde het geluid ook bij dit imago aan bij de band die in de tracks verwijst naar historische gebeurtenissen. Af en toe had het wat weg van een dodenmars door de duistere speelstijl en de stem die me deed denken aan Joy Division / Interpol / Editors en She Wants Revenge, wat we de laatste tijd steeds meer horen. Echter, de muziek heeft wel degelijk een hoog hoop-gehalte waarbij de vurige duisternis de zaal in schoot als het moment na de dodenmars wanneer je bepaald dat je sterk moet zijn en door moet gaan met het leven. Zoals ik net al zei deed de stem wat denken aan die van Interpol, maar deze stond in verhouding met het instrumentarium redelijk neutraal afgestemd. Op de cd is de vocaal nog best hard en dan heb je inderdaad eerst last van die gelijkenis met de genoemde bands maar iLiKETRAiNS weet wel zeker haar eigen draai te geven aan de sfeer die het je al snel doet vergeten. Een positieve bron aan inspiratie die de band volledig ten goede is gekomen deze avond, en dat ze dan met een strijkstok over de gitaar strijken zoals Sigur Rós dat deed viel gelukkig niet heel erg op. De band heeft zeker invloeden en is bij vlagen onvolwassen, maar dat deze set van 50 minuten er goed stond mag duidelijk zijn.