“Wij zijn een rockband uit Nijmegen die het publiek met eigen, Nederlandstalige flikkerteksten bestookt. We treden zowel op de Nichtenfeesten als in jongerencentra op, en tijdens deze optredens zijn er heel wat luitjes die op en over ons vallen. Onze teksten gaan over akelige mannetjes als Van Agt, de lusten en lasten van ons flikkerleven, en wat al niet meer. Gebracht in een show met licht, vuur, rook, kettingen en zweepjes, met ruige en swingende rock gebracht door Tedje, Thijs, Andre en Martie. Nou, dit was het wel zo’n beetje. Groetjes en tot op 21 april. Tedje en de Flikkers”. Deze aankondiging is integraal te vinden in het gemeentearchief van Rotterdam. Jawel, u leest het goed, een aankondiging voor een optreden van Nederlands meest beruchte flikkerpunkband van de jaren zeventig wordt bewaard in een stofvrije dossiermap. Tedje en de Flikkers kwamen uit Nijmegen. Ondanks hun ruige imago waren ze lief. Ze hadden een groot sociaal hart en dat hart bracht de band in 1979 ook naar Rotterdam. Rotterdam was de stad waar in 1979 het eerste Nederlandse Rock Against Racism (RAR) werd georganiseerd. De RAR was een van oorsprong Engels initiatief, ontstaan om de groeiende vreemdelingenhaat onder Britse jongeren in te dammen. Tijdens de RAR-concerten deelden blanke en zwarte acts het podium. Tijdens de eerste editie, op 30 april 1978, speelden The Clash, The Buzzcocks en Steel Pulse voor een zee van 80,000 mensen. De orkaan van geluid werd tot in Rotterdam gehoord. En terecht, ook het kalme Nederland had zijn problemen. In 1973 waren er rellen in de Afrikaanderwijk waar blanke buurtbewoners de pensions van Turkse gastarbeiders kort en klein sloegen. De Nederlandse RAR wilde dergelijk racisme bestrijden met “konserten waar zowel Nederlandse als gekleurde groepen optreden”. De eerste RAR begon om vier uur ’s middags met een betoging op het Schouwburgplein. Om vijf uur begon de bandjes te spelen in Het Trefcentrum aan de Generaal van der Heydenstraat in Rubroek. Het programma oogde gevarieerd: de namen van Ala Konde en het Pa Loe Loe Combo klinken behoorlijk tropisch terwijl Bocht en Tedje en de Flikkers naar onversneden punk ruiken. Verzet tegen racisme en verzet tegen het kapitalisme gingen tijdens Rock Against Racism hand in hand. Volgens het pamflet van de organisatie was dat evident: “Als zodanig zijn vooroordeel en diskriminatie hecht verbonden met de ideologie van de heersende klasse / bezitters in de westerse wereld, die door het kreëren van raciale tegenstellingen (waarvan de gastarbeider een dankbaar objekt is) de aandacht van de wezenlijke klassentegenstellingen af kunnen leiden”. Het was duidelijk: racisme werd veroorzaakt door armoede en onwetendheid, die op haar beurt werd veroorzaakt door het kapitalisties systeem van mannen als premier Dries van Agt, zeg maar de Balkenende van de punktijd. Grote kans dus, dat Tedje’s hitje ‘Flikker Van Agt het raam uit’ op een ovationeel applaus werd onthaald. Op mijn weblog kan je dat nummer beluisteren en meer lezen over Tedje, zijn Flikkers en Dries van Agt.