Een rij die tot de hoek van Bibelot loopt; het is alweer een tijdje geleden dat dit te zien was op de Wijnstraat. Een overwegend jong publiek heeft op vrijdag 11 september de Dordtse poptempel bestormd voor WiWa, Vièze Fur, Faberyayo en De Neger des Heils alias Bas Bron; De Jeugd van Tegenwoordig. En dat De Jeugd weet hoe je een feestje maakt, werd al snel duidelijk.
De avond begon redelijk verwarrend. Terwijl het publiek ongeduldig aan het wachten was op voorprogramma Ado’nis, kwam de boodschap dat het desbetreffende voorprogramma niet was komen opdagen. In plaats daarvan zou de DJ nog wat platen draaien en zou De Jeugd van Tegenwoordig direct aanvangen. Na een kwartier werden de lichten gedimd en kwam een tweetal mannen het podium oplopen. Eén van hen nam plaats achter wat dj-gerei, de ander pakte een microfoon. Schijnbaar was dit dan toch Ado’nis. Gelijk brak het feest los, want de hiphop die werd gebracht was stevig, rauw en vooral opzwepend. Harde beats ondersteunden de raps van Ado’nis, die tussen het rappen door het publiek continu de handen in de lucht liet steken terwijl hij zelf over het podium heen en weer banjerde. Vooral het nummer ‘Mick Swagger’ viel bij het publiek goed in de smaak. Doordat Ado’nis wat later begonnen was, had hij erg weinig tijd om zijn nummers ten gehore te brengen. Toch had hij zijn taak als voorprogramma zeer vakkundig uitgevoerd, het publiek was klaar voor De Jeugd van Tegenwoordig.
Met hits als ‘Watskeburt’, ‘Voorjekijkendoorlopen’ en ‘De Stofzuiger’ was het debuutalbum van De Jeugd van Tegenwoordig ‘Parels voor de Zwijnen’ al een succes, maar met ‘De Machine’ heeft de Jeugd een definitieve plaats veroverd op de hitlijsten in Nederland en België. Hun absurdistische, obscene en vaak zeer komische teksten, samengevoegd met de funky muziek van Bas Bron, maken de Jeugd tot een graag geziene gast op festivals. Zo zetten zij onlangs nog het Belgische Rock Werchter compleet op zijn kop. Want onze zuiderburen genieten er misschien nog wel meer van dan wij. Het was dan ook aan Bibelot om te laten zien dat we ook in de Drechtsteden kunnen feesten.
Toen Bas Bron het podium opkwam en het nummer ‘Applaus’ startte, kwam er veel gejuich en gegil op hem af. Inderdaad, er werd gegild. Veel jonge tienermeisjes begonnen al mee te zingen voordat Vièze, Wiwa en Faberyayo in zicht waren. Ergens is dat redelijk schokkend, aangezien in het intro van ‘Applaus’ een grote variatie aan benamingen voor het vrouwelijk geslachtsdeel op iets minder subtiel geformuleerde wijze wordt opgesomd. Maar als de heren goed en wel begonnen zijn en nummer twee, hun eerste hit ‘Watskeburt’, ten gehore brengen blijkt dat zo ongeveer iedereen de teksten heeft ingestudeerd. Zowel de bekende als de minder bekende nummers komen aan de lopende band voorbij: ‘Voorjekijkendoorlopen’, ‘Buma in me zak’, ‘Happen naar de baas’, ‘Kerk’, ‘Flap flap’; De Jeugd stampt en feest zich een weg door de set terwijl Wiwa (voorheen bekend als Willy Wartaal; hij heeft het voor het gemak afgekort) vele flesjes water over het publiek gooit. Het gaat even mis tijdens ‘De stofzuiger’, een nummer met een vrij onsubtiele verwijzing naar orale seks. Bas Bron bouwt het lekker op met een geïmproviseerde brug, waardoor WiWa in de war raakt en even stopt met rappen. Maar het valt niet echt op en het maakt eigenlijk ook niets uit, want het feestje zet gewoon weer voort.
Ook de Jeugd weet het publiek te bewerken door bijvoorbeeld om liefde te vragen, waarbij bezoekers hun handen samenvouwen in een hartjesvorm. Bij het nummer ‘Shenkie’ komt ook Ado’nis met zijn vrienden meespringen op het podium, en de mannen tillen de show met z’n allen naar een hoogtepunt. Natuurlijk komen ze nog terug voor een lange toegift, waarin iedereen de handen heen en weer beweegt tijdens het nummer ‘Centje centje’: “Van de metrooooooooo, naar de trein!”. Het publiek geniet ervan en ook De Jeugd van Tegenwoordig lijkt zich uitstekend te vermaken. Zoals gewoonlijk sluit De Jeugd van Tegenwoordig af met het bekende nummer ‘Hollereer’, een waardig afsluiter voor een zeer geslaagd feestje. Na afloop blijft het publiek nog een beetje plakken aan een bijzonder volle bar. Qua omzet zal Bibelot, wat overigens onlangs van haar bekende koepel is ontvreemd, dan ook weinig te klagen hebben.