Afgelopen vrijdag speelde Spanner, de band van onder andere Syb van der Ploeg (ex- De Kast) in Bibelot te Dordrecht. In het voorprogramma speelde Ballerina Liberation Front (BLF). Het publiek werd, voordat Spanner het podium betrad, getrakteerd op een optreden van Ballerina Liberation Front. Deze band, die alternatieve rock brengt, timmert alweer even aan de weg en is zeker niet onopgemerkt gebleven. Zo kreeg de band kreeg al de nodige aandacht in landelijke media en trad vorig jaar nog op in het voorprogramma van Kane. BLF speelde in Bibelot voornamelijk nummers van ‘Evidence’, de debuutplaat die in 2005 uitkwam. ‘Get up Kid’, ‘Cool as California’, ‘Summer Love’ en ‘Dice Man’ kwamen voorbij. Ook wat oudere songs van eerdere EP’s passeerden de revue, zoals; ‘Twiggy Rubens’ en ‘Party’. In het begin leek het publiek niet echt warm te lopen voor Ballerina Liberation Front. Het klonk wat rommelig en de nummers grepen het publiek niet. Na een stuk of vier nummers had de band echter haar draai gevonden en werden we getrakteerd op meer frisse, pakkende songs. De band bewaarde het lekkerste dus voor het laatst. Hopelijk zien we ze deze zomer op de festivals, BLF is er klaar voor! Toen was het tijd voor Spanner. De zaal was inmiddels al iets meer gevuld, maar het grote publiek liet het afweten. Ondanks de voors die deze band in huis heeft, laat een echte doorbraak helaas nog steeds op zich wachten. Meteen vanaf de eerste tonen zat de sfeer er goed in. Er staat duidelijk een groep van ervaren, professionele muzikanten op het podium. Van der Ploeg is met zijn krullen het populairste lid van de band, maar bassist Johan Hofman blijkt het ook goed te doen met zijn eigen schare fans. De band speelde een set van zo’n vijftien songs, veelal afkomstig van de albums ‘Wonderful World’ en ‘Solid Ground’. Het ging er relaxt aan toe met af en toe een praatje of een (Friese) grap tussendoor. Tijdens ‘Free My Mind’ ging er even iets mis; plezier alom. ’Invisible’ werd vergezeld van een accordeon, bespeeld door Co Bergman. Tijdens ‘Stay’ stelde van der Ploeg de band voor aan het publiek, beginnend bij zichzelf; lekker los en zelfverzekerd. De frisse rock van de band deed af en toe denken aan U2. Maar de muziek heeft ook een ‘eigen’ donkere kant en van der Ploeg liet horen heel veel met zijn stem te kunnen. Misschien moet de band haar eigen geluid nog iets meer ontwikkelen en wachten op ‘de’ hit die een grote doorbraak teweegbrengt.