After Forever stond dit keer voor de vijfde maal in Bibelot. Normaal gesproken is een avondje After Forever al garantie voor een geweldige avond, maar nu was het allemaal nog nèt iets gekker. Die gekte begon al bij de ingang van Bibelot. Bij aankomst stond er een flinke rij, maar toen ik in het midden van de rij stond was die op z'n minst vijftig meter lang. Dit zorgde voor nogal wat ergernis, erg warm was het namelijk niet buiten. Echt op z'n "Bibelots" dus. Ik vroeg me al af hoe de eerste band het zou vergaan, met al die verkleumde mensen binnen die het op z'n minst vervelend vonden dat ze zo lang moesten wachten. Het lag ook wel een beetje aan de mensen zelf, veel bezoekers hadden namelijk geen kaartje gekocht in de voorverkoop. Toen ik vorige week bij Velvet informeerde hoe groot de kans was dat de kaarten uitverkocht waren was het antwoord resoluut: "Niet". Uiteindelijk was het uiter dan uitverkcoht, als je begrijpt wat ik bedoel. Grote rij dus voor het fouilleren, grote rij bij de kassa en grote rij bij de garderobe. Dat moet sneller kunnen, zal iemand gedacht hebben. Dus één van de securitygasten kreeg opdracht om de deur open te doen voor iedereen die al een kaartje had. Een stuwmeer aan mensen probeerde door die deur binnen te komen. Toen Mr. Security de opdracht kreeg om de deur snel weer dicht te doen (nu konden mensen ineens ongefouilleerd naar binnen) had-ie het dan ook wel helemaal gehad. Niet geheel onvoorstelbaar. Later op de avond zag ik 'm toch door het publiek lopen, dus hij zal wel wat gekalmeerd zijn. Al met al een leuke binnenkomer dus zo. Wat buiten opviel was ook binnen merkbaar: een nogal ander publiek dan ik normaal gesproken bij After Forever zag. Of de dartelende elfjes en betoverende heksjes van twee jaar geleden zijn twintig jaar ouder geworden, of After Forever trekt ineens een ouder publiek. Bij binnenkomst stond Nightmare, de Franse band die door After Forever op sleeptouw genomen wordt door Europa, nog niet op de planken. De eerste band van de avond, Magica, had al wel gespeeld. Nightmare bracht een goede show in Bibelot. Deze gasten spelen al een lange tijd samen, dat is duidelijk. En inderdaad, de website meldt dat de band in 1979 opgericht is, al is er van de band uit die tijd nog maar één origineel lid terug te vinden in de huidige samenstelling. Dat de band al bijna 26 jaar meegaat was er ook wel aan af te horen, powermetal in het kwadraat werd de kerk ingeslingerd. Het klonk soms wat gedateerd, maar dat maakt de echte metalliefhebber ongetwijfeld niet uit. Het zat allemaal strak in elkaar en het publiek deed lekker mee met het meezingen, het ritmisch klappen en andere trucjes. De vervelende wachttijd buiten was dus snel vergeten dankzij deze band. Mensen die van echte metal houden zoals Iron Maiden, Saxon en Gamma Ray zaten met deze band goed. Na Nightmare dan toch de band waar iedereen voor gekomen was: After Forever. Vanaf noot één kreeg de band het publiek mee. Maar ook hier gebeurde hetzelfde als bij Nightmare: de handjes gingen wel de lucht in, er werd wel braaf meegezongen, maar veel meer beweging dan dat kwam er niet in het publiek. Dit ondanks verwoede pogingen van enkele aanwezigen die een privépit hielden in het midden van de zaal. Aan zangeres Floor Jansen en haar band lag het niet, die waren volop in beweging. Behalve nummers van het nieuwe album, ‘Remagine’, kwamen er ook veel liedjes voorbij van oude albums. De nieuwe keyboardspeler, Joost van den Broek, voelde zich helemaal thuis in de band en van drummer André Borgman was niet te merken dat hij er een tijd uitgeweest is vanwege een ernstige ziekte. Of het in verband stond met de perikelen rondom Nightwish weet ik niet, maar nadat de band zonder Floor ‘For Whom The Bell Tolls’ van Metallica had gespeeld, zei Floor gekscherend dat de band het best zonder haar af kan. Bij het Finse Nightwish werd onlangs de zangeres uit de band gezet, onder meer omdat ze gezegd had die band niet meer nodig te hebben voor haar carrière. Tijdens ‘Face your Demons’ zette Floor hoorntjes op, terwijl zij tijdens het ontzettend mooi gezongen ‘Strong’ witte vleugels om had. Veel meer werd er gelukkig niet verkleed, de muziek stond centraal. Het leek er veel op dat After Forever haar best deed om toch vooral hard en metal te klinken. Het is in ieder geval duidelijk dat ze niet voor de gothicpop kiezen, zoals Within Temptation wel gedaan lijkt te hebben. Na de toegift bleef het een tijdlang stil. En bijna iedereen weet: als er na het optreden nog geen muziek te horen is van de dj, dan is er een grote kans dat de band nog eens terugkomt. Bijna iedereen weet dat, behalve driekwart van de Bibelotbezoekers deze avond. Toen After Forever terugkwam om nog een toegift (‘The Final Countdown’) te spelen, konden de achterblijvers dan ook gelijk vier meter naar voren lopen. Het zal er voor de band vreemd uitgezien hebben, terugkomen voor een toegift en dan een half lege zaal zien. Die werd overigens snel weer opgevuld, vooral door mensen die hun jas al aanhadden. De mensen van de privépit begonnen tot vermaak van het publiek en de band aan een polonaise, maar na ‘The Final Countdown’ zat het er echt op. Kortom: een topavond met in ieder geval twee erg goede bands en een nogal vreemd publiek. After Forever duikt nu met Nightmare in het volgende Europese avontuur en heeft laten zien daar meer dan klaar voor te zijn!