Ik moet eerlijk zijn; ik hield mijn hart vast voor deze avond. Maar afgelopen zaterdag was het zeker aangenaam vertoeven in ‘de Pont’. Het dj-collectief Micro heeft een eigen avond in de Pontonnier, nadat ze eerder maandelijks in Miró draaiden en samenwerkten met de organisatie van Soulful Flavourz. Ook nog vers in het geheugen ligt natuurlijk hun fijne afsluiting van ons eigen 3voor12/Drechtsteden lanceerfeest in Bibelot. Als je het mij vraagt hoeft het aan de muziek die de Micro dj’s draaien nooit te liggen. Altijd weer brengen de Micro dj’s een gezonde en lekkere mix van verschillende muziekstijlen: niet alleen stevige beats en funky house, maar ook zwetende soul, funk en hiphop. Ook deze zaterdag was de muziek zoals we het van ze gewend zijn en er werd dan ook volop gedanst. Waar ik me van tevoren meer zorgen om maakte, was de vraag: komen ze of komen ze niet? De vorige editie van de Micro in de Pontonnier heb ik gemist. Achteraf hoorde ik wel dat toen de opkomst tegenviel. En dan was er ook nog de Beatclub, die tegelijkertijd plaatsvond in Bibelot. Waarschijnlijk zit er tussen de vaste Beatclub-gangers best nog wat potentieel Micro-publiek. Het hoeft absoluut niet afgeladen te zijn, liever niet zelfs. Maar het is toch zo dat er voor een goede sfeer en feeststemming wat mensen nodig zijn. Gelukkig kwamen ze. Bij binnenkomst was ik blij verrast door een goed gevulde Pontonnier. Er zit dus een stijgende lijn in! Misschien is de Pontonnier net iets te ruim voor een intiem feestje als dit. Tenminste, als het niet stormloopt. Er was dan ook, heel slim, halverwege de bar een Micro vlag opgehangen, waardoor de ruimte wat gebroken werd. Misschien heeft het ermee te maken dat ik tegelijk met een groep binnenkwam, maar de stemming zat er meteen goed in: er werd gedanst, er vonden ontmoetingen plaats en men had het naar de zin. Need I say more? Ik vind het leuk. Ik vind dit soort initiatieven leuk, hoe gewaagd en moeilijk het soms ook is in ons Dordtse stadje. Als de stijgende lijn nu maar doorzet en de dj’s hun recept blijven handhaven, kan het alleen maar beter worden. En zo eindig ik met een schouderklopje en zeg ik: tot de volgende keer graag!