IKEA verdwijnt weliswaar binnenkort uit de regio, maar dat betekent niet dat de Drechtsteden de Zweden de rug toekeren. Want ABBA nemen we mee de 21e eeuw in, dat mag ondertussen wel duidelijk zijn. De musical ‘Mamma Mia’, die over de hele wereld gespeeld wordt, bewijst dat. Tijd om eer te bewijzen aan dit Zweedse viertal, zo moeten de mensen van de Popcentrale gedacht hebben. Vanavond een tribute to ABBA-avond. Ik was er klaar voor. ’s Middags nog even snel de site gecheckt van de Popcentrale, om te zorgen dat ik op tijd zou zijn voor de bands. Vanaf 21:00 uur zou de DJOJ (Dee Jay Oh Jee) draaien en vanaf 22:00 uur zouden de bands spelen. De avond zou ook weer afgesloten worden door DJOJ. Toen ik om vijf over tien binnenstapte, hoorde ik nog geen band spelen. Het was al wel lekker druk, dus ik dacht mooi op tijd te zijn. Maar helaas... later op de avond bleek dat er al wel een band opgetreden had toen ik binnenkwam. Tot overmaat van ramp was dat ook nog eens de gothicmetal-band A New Dawn, een band die een geweldige cover van ABBA's ‘Eagle’ op hun cd ‘The Wishdom of Hindsight’ heeft staan. Die heb ik dus gemist… Gelukkig speelden er ook andere bands die meer dan de moeite waard zijn, zoals Weissmüller, Fervid en Aunt Agony. Waiting 4 Rudy was de eerste band die ik zag, en dus de tweede band die die avond speelde. Muzikaal zat het goed in elkaar, maar de zang ging helaas wel erg vaak verkeerd door de bocht. Of dat kwam doordat het geluid op het podium niet goed was, weet ik niet. Andere bands klaagden daar ook over, maar zongen toch een stuk zuiverder. De volgende band was Fervid. Ze speelden ‘Lay All Your Love On Me’ en ‘The Winner Takes It All’. Fervid had echte Fervid-nummers gemaakt van de ABBA-liedjes. ‘The Winner Takes It All’ deed me denken aan het geweldige ‘Control’, een track op de ep ‘She Breaks The Clouds’ van Fervid. Het liedje veranderde van een 70’s popnummer in een heftige emorocksong. Na Fervid was het de beurt aan de meest experimentele uitvoering van ABBA-nummers van de avond. Fälts Cock hadden een soort Chicks on Speed-versie gemaakt van ‘Gimme, Gimme, Gimme’, ‘Dancing Queen’ en ‘Money, Money, Money’. Leuk dat ABBA ook in deze uitvoering voorbij kwam, het paste mooi in de avond.De Teekens Brothers, Maarten en Ofke Teekens, hadden op het allerlaatste moment besloten om toch mee te doen deze avond. 's Middags hadden ze nog even snel geoefend, om 's avonds op de planken te staan met twee zuivere stemmen en een gitaar. Helaas was de voorbereidingstijd iets te kort geweest en waren de teksten niet te lezen op het podium. Ondanks dat sloegen de broers zich er goed doorheen en zo klonk ABBA vanavond dus ook nog een beetje "Teekens". Weissmüller bewees zich als feestband. Er werden blaadjes met teksten uitgedeeld zodat iedereen mee kon zingen, er werden vreemde pruiken opgezet en ‘When I Kiss The Teacher’, ‘Fernando’ en ‘S.O.S’ werden in een Weismüllersausje gedoopt. ‘S.O.S.’ klonk veel langzamer, wat weer een leuke draai aan het nummer gaf. Aunt Agony had de eer om de avond af te sluiten. De zanger had een leuk effect over zijn gitaar. "Ik ben Alex en ik speel gitaar", sprak hij, waarna er een sitar klonk. Aunt Agony speelde ‘Knowing Me, Knowing You’ en ‘The Day Before You Came’. En, je raadt het al, ook deze band had een unieke draai gegeven aan de ABBA-liedjes. Keer op keer bewijzen de Tribute to-avonden zich; het is één groot feest! Vorig jaar werden er een tribute to The Pixies en een tribute to Madonna gehouden. Ik ben benieuwd aan wie het de volgende keer de eer is. Maar nu zeg ik tegen alle bands: Thank you for…