Afgelopen vrijdag, 30 september, speelden Mark Foggo’s Skasters en Skapiche!? in Bibelot en daar bleek dat Ska steeds populairder wordt in de regio Ik kwam helaas iets te laat (net na negenen) binnen en Skapiche!? was reeds begonnen. Skapiche!? komt uit Schoonhoven en is, naar eigen zeggen, de snelste skaband van Nederland. Het tempo zat er inderdaad goed in, maar was niet zo snel als tijdens et-SKA-tera 2, april jongstleden. Het publiek bewoog wel, maar niet massaal en dat is wat bij Skapiche!? eigenlijk wel nodig is. Desondanks ramde Skapiche!? het ene razendsnelle nummer na het andere erdoorheen, waarvan “Breznev” en “Spooky Town” toch wel mijn persoonlijke favorieten zijn. Al met al een leuk optreden van een band die steeds beter wordt, wat je ook terugziet in de podiumpresentatie. Dennis, de zanger, heft een schitterend Rotterdams accent en kan het publiek lekker opjutten (“Hebbuh jullie der nog zin innnnn???”). Ik hoorde trouwens in de wandelgangen dat Skapiche!? ook op et-SKA-tera 3 speelt! Zodra er meer bevestigd is laat 3voor12/drechtsteden het je natuurlijk weten. Na Skapiche!? speelde Mark Foggo en zijn Skasters. Mark Foggo, geboren in Liverpool, woont al 25 jaar in Nederland en heeft al tien CD’s uitgebracht en op ieder podium en festival in het land (en buitenland) gestaan. Het eerste wat mij opviel was dat het lekker druk was in Bibelot; vorig jaar stond Foggo er ook, toen met The Palookas (die 26 november met de J-Stars in Bibelotspelen), maar er waren destijds een stuk minder mensen. Je kan zeker zeggen dat skamuziek populairder wordt in de regio. Bij Foggo kwam het publiek helemaal los en skankte er lustig op los. Foggo had er duidelijk zin in en combineerde oude klassiekers (“Car In a Train”, “Skapig” en “Bumpy Airlines”) met nummers van zijn nieuwe CD. (“Deadbeat”, “You Shot Me” en het geniale “Turn Of Your TV”). Na een lange toegift ben ik snel naar De Vrijheid gegaan, alwaar Trenchcoat speelde. De rockabilly/neoswing band was al een tijdje bezig, maar de sfeer zat er goed in. Ze speelden met de piano van De Vrijheid en de blazers stonden met zijn drieën op het biljart. Ook hier was het behoorlijk druk en Trenchcoat speelde het ene nummer na het andere, terwijl de fles Johnny Walker van de zanger leger en leger werd. Het chaotische, maar relaxte optreden werd afgesloten met (ongeveer) de volgende woorden: “Je moet gewoon lekker roken en drinken en dan gelukkig sterven, het maakt niet uit wat andere mensen zeggen, maar sterf toch vooral gelukkig.” En met deze mooie woorden, sluit ik ook dit stukje af!