Zijn er al genoeg gothic metal bands in Nederland actief? Ik ben geneigd "ja" te zeggen. In Dordt hebben we bij mijn weten alleen Footfalls, maar landelijk zijn er erg veel bands die in de voetsporen treden van Within Temptation, Nightwish, After Forever, Therion, Autumn enzovoort. Maar soms zijn er bands die eigenlijk niet zouden misstaan in dat rijtje. A New Dawn is er daar één van. Ze dingen mee met de Kleine Prijs van Dordt en dit was dan ook de eerste keer dat ik van de band hoorde. Op het podium overtuigden ze mij zozeer dat ik mijn halve sociale kring bestookt heb met de mededeling dat A New Dawn een naam is om te onthouden. Maar hoe zit het met hun EP The Wisdom of Hindsight? Ik kan je melden: Ook die is dik in orde. De band A New Dawn is ontstaan uit de EP. De EP was er dus in feite eerder dan de huidige band. Sanne & Josta Kluiters en Monica Janssen sprongen bij om de zang op te nemen, maar de rest is ingespeeld door één man, Elbert de Hoog. In de huidige band is hij gitarist. Elbert is duidelijk geen slechte muzikant, want de nummers staan als een huis. Hooguit zou je de drums op The Wisdom of Hindsight een beetje eenzijdig kunnen noemen, maar dat is ondervangen nu er een volwaardige band rondom Elbert is ontstaan. Elbert is van huis uit gitarist en speelde eerder in Mental Captivity. Dat is duidelijk te horen, vooral in het begin verwachtte ik de stem van Alain Cazelles te horen, de zanger van Mental Captivity. Dat komt niet alleen door het gitaargeluid, maar eigenlijk vooral door het hele Mental Captivity-geluid. Toch komt de zang niet van Alain, maar voor het merendeel van Sanne Kluiters en haar zus. En ze zingen hóóg. De zussen hebben een vrijwel identieke zangstem, wat voor een krachtig zanggeluid zorgt als ze samen zingen. En dat doen ze, zoals het hoort, loepzuiver. Kritiek dat de zang te ver naar voren is gehaald in de mix kan ik niet delen, op mijn stereotoren klinkt het allemaal als goed gemixed. Naast drie eigen nummers staan er ook twee covers op The Wisdom of Hindsight. Het nummer Last Dawn is geschreven door, en opgedragen aan, Criss Oliva, de gitarist van Savatage die in 1993 op dertigjarige leeftijd overhoop gereden werd door een dronken automobilist. De andere cover is verrassender; Eagle van Abba. Mensen doen vaak lacherig over Abba omdat het gedateerd en geen serieuze muziek zou zijn. Toen Noel Gallagher van Oasis Abba onlangs nog noemde als één van de beste bands die hij kende, werd dat beschouwd als een beschadiging van zijn imago. Ik raad de critici van Abba aan om Eagle van A New Dawn te luisteren. Je zult merken dat de liedjes van Abba met gemak de 21e eeuw mee in kunnen. Ik vind het een lekkere uitvoering. Het laatste liedje, Victimless Tragedy, vind ik het beste nummer van de EP. Niet alleen omdat hier de geweldige grunts van Monica Janssen in te horen zijn, maar ook omdat het muzikaal en tekstueel het beste nummer is. Kritiekpuntje is wel dat de zang in het tweede couplet net niet op tijd lijkt te zijn, maar wowww... wat een heerlijk nummer! Those people I see Will they forget about me? Will I be erased from their history? ‘Poldergotiek’, zo zag ik deze muziek ergens omschreven worden. Een mooie omschrijving, die zeker past bij deze band uit Oud-Beijerland. Het merendeel bestaat uit gothic metal, maar af en toe klinkt er ook een beetje folk in door, zoals in de titelsong. In Kissed Goodbye hoor je ook een slidegitaar voorbij komen. Ik hoop dat A New Dawn nog veel van zich gaat laten horen en zien. En mocht After Forever een band zoeken om mee op sleeptouw te nemen, ik weet er één die zowel op het podium als in de stereotoren weet te overtuigen.