Op een koude, koude donderdagavond in December speelden Neerlands bekendste punkers in ons eigen Bibelot een tribute aan 's werelds bekendste punkers, The Ramones. Ik kwam om half negen binnen in een verdacht rustig Bibelot. Toen om negen uur het voorprogramma begon, verzorgd door Chantilly Lace, was het al iets drukker, maar van een vol Bibelot kon nog niet gesproken worden. Chantilly Lace is een rock 'n roll band uit het Zuiden des lands en speelde een zeer swingende set (met minipiano en saxofoon). De band zelf ging volledig los en bij het laatste nummer stond de zanger zelfs op de piano. Maar het sloot absoluut niet aan bij The Ramones of De Heideroosjes. Om tien uur begonnen De Ramroosjes en ze waren helemaal authentiek met leren jacks en petjes op! De eerste zes Ramones nummers volgden elkaar in rap tempo op (one, two, three, four, one, two, three, four). Daarna werd het publiek hartelijk verwelkomd en rammelden de heren de volgende Ramones hits erachteraan ("ze hadden zo'n 520 nummers en we doen er maar 30"). Het publiek begon langzaamaan ook een pit te bouwen waarin jonge Heideroosjesfans en (hele) ouwe Ramones-adepten door elkaar heen sprongen. Na iets meer dan een uur verdwenen de Heideroosjes van het podium, maar na luid geschreeuw van het publiek waren ze snel weer terug. "Joey (Ramone) belde net vanuit de hel en Adolf vond het kut, maar Joey vond het vet en zei dat we door moesten gaan." En zo werden er nog een paar klassiekers ingezet ('Surfin Bird', 'Now I Wanna Sniff Some Glue'). Terwijl het publiek luidkeels meeschreeuwde, mijzelf incluis, zag ik dat het zelfs nog vrij druk was geworden; weliswaar niet uitverkocht, zoals bij voorgaande Roosjes shows, maar toch lekker druk. Al met al een vette avond punkrock en nu maar wachten tot de Heideroosjes terugkomen (najaar 2006 zeiden ze zelf).