Er wordt door de band niet gezongen; de vocalen die je hoort komen uit TV- en filmsamples. Zo wordt in het nummer ‘Dr. Frank’ een monster tot leven gewekt en in ‘Thank you Carl’ vliegen we langs Jupiter. Op dit laatste nummer van de EP komen de samples en muziek samen. Het voelt alsof je met de onbemande ruimtevlucht, Pioneer 10, het zonnestelsel uit wordt gezogen.
Krent in deze ruimtelijke oersoep is het nummer ‘The Deep End’. Het klinkt gevarieerder dan de overige nummers doordat er minder riffs te horen zijn, wat meer leadgitaar en naadloos inpassende electronica. Het geheel biedt voldoende aanknopingspunten om boven de grijze massa uit te stijgen. Erg benieuwd hoe deze band ‘live’ gaat klinken.